عطر و بوی غذاهای محلی سنگاپور

سنگاپور این نگین درخشان جنوب شرق آسیا نه تنها به خاطر آسمان خراش های سر به فلک کشیده و فضاهای شهری مدرن شهرت دارد بلکه مقصدی بی نظیر برای عاشقان غذاست. این کشور کوچک گنجینه ای از طعم ها و رایحه ها را در خود جای داده که بازتابی از تنوع فرهنگی غنی ساکنان آن است. مهاجران از چین مالزی هند و اندونزی هر کدام بخشی از میراث آشپزی خود را به این جزیره آورده اند و در طول زمان این سنت ها در هم آمیخته و غذاهای محلی منحصربه فردی را خلق کرده اند. قدم زدن در خیابان های سنگاپور یا گشت و گذار در مراکز غذای روباز (هاکر سنترها) تجربه ای فراموش نشدنی برای حواس چشایی و بویایی شما خواهد بود. از غذاهای اصلی دلچسب گرفته تا خوراکی های خیابانی لذیذ و دسرهای شیرین دنیایی از مزه ها در انتظار کشف شدن است. اگر به دنبال تجربه ای اصیل از فرهنگ سنگاپور هستید سفر به دنیای غذاهای محلی آن نقطه ی شروعی عالی است.

بهترین غذاهای خوشمزه سنگاپور

سنگاپور با داشتن تنوع فرهنگی بی نظیر مجموعه ای وسیع از غذاهای لذیذ را ارائه می دهد که ترکیبی از سنت های آشپزی مالایی چینی هندی اندونزیایی و حتی غربی است. این غذاها نه تنها خوش طعم هستند بلکه هر کدام داستانی از تاریخ و ادغام فرهنگ ها را در خود دارند. کشف این طعم ها بخشی جدایی ناپذیر از تجربه سفر به سنگاپور است.

مرغ و برنج هاینان

مرغ و برنج هاینان (Hainanese Chicken Rice) به عنوان یکی از غذاهای ملی سنگاپور شناخته می شود و محبوبیت آن در میان مردم محلی و گردشگران بی اندازه است. اصالت این غذا به مهاجران چینی از جزیره هاینان بازمی گردد. این خوراک ساده اما فوق العاده خوشمزه از مرغ کامل بخارپز یا آب پز شده تهیه می شود که به صورت تکه های برش خورده روی برنجی معطر سرو می گردد. راز عطر و طعم بی نظیر این غذا در نحوه ی پخت برنج آن است؛ برنج را در آب مرغ همراه با زنجبیل سیر و برگ پاندان می پزند که رایحه ای دل انگیز و طعمی غنی به آن می بخشد. مرغ نیز به آرامی و با دقت پخته می شود تا بافتی بسیار نرم و آبدار داشته باشد. این غذا معمولاً با سه نوع سس اصلی سرو می شود: سس چیلی تند رب زنجبیل ریز خرد شده و سس سویای تیره غلیظ. ترکیب این اجزا با هم تجربه ای کامل و رضایت بخش را فراهم می آورد. سادگی در عین حال پیچیدگی طعم ها مرغ و برنج هاینان را به غذایی تبدیل کرده که در هر زمان از روز و در هر مکانی از رستوران های مجلل گرفته تا غرفه های کوچک در مراکز غذای روباز قابل دسترسی و محبوب است.

خرچنگ فلفلی

خرچنگ فلفلی (Chilli Crab) یکی از مشهورترین و پرطرفدارترین غذاهای دریایی سنگاپور است که طعم آن تا مدت ها در خاطر می ماند. این غذا شامل خرچنگ های بزرگ و تازه است که در سسی غلیظ شیرین تند و کمی ترش بر پایه گوجه فرنگی و فلفل چیلی پخته می شوند. سس این غذا با افزودن تخم مرغ هم زده در انتهای پخت بافتی ابریشمی و غنی پیدا می کند. برخلاف نامش که ممکن است تندی بیش از حد را القا کند طعم فلفلی آن معمولاً متعادل است و شیرینی و ترشی ملایمی نیز در آن حس می شود. خوردن خرچنگ فلفلی یک تجربه تعاملی و لذت بخش است؛ برای لذت بردن کامل از سس خوشمزه معمولاً نان های بخارپز یا سرخ شده (مانتو) در کنار آن سرو می شود تا بتوان آن ها را در سس غلیظ فرو برد. انتخاب نوع خرچنگ نیز در کیفیت نهایی غذا تاثیرگذار است و معمولاً از خرچنگ های گل آلود (Mud Crab) برای تهیه آن استفاده می شود که گوشتی شیرین و لطیف دارند. این غذا اغلب در وعده های شام و در کنار خانواده یا دوستان سرو می شود و بخشی از فرهنگ غذایی اجتماعی سنگاپور محسوب می گردد.

لاکسا

لاکسا (Laksa) یک سوپ نودل کاری معطر و تند است که ریشه های آن در فرهنگ های مالایی و چینی سنگاپور و مالزی قرار دارد. نوع محبوب لاکسا در سنگاپور به نام لاکسا کاتونگ (Katong Laksa) شناخته می شود. این سوپ با پایه ای از شیر نارگیل غنی و ادویه های کاری تهیه می شود که طعمی خامه ای و در عین حال تند و معطر به آن می بخشد. نودل های مورد استفاده در لاکسا کاتونگ معمولاً رشته های برنجی ضخیم هستند که به قطعات کوچک تر برش داده می شوند به طوری که می توان آن را تنها با یک قاشق میل کرد و نیازی به چاپستیک (چوب غذاخوری) نیست. مواد افزودنی رایج در لاکسا شامل میگو کیک ماهی جوانه لوبیا تکه های مرغ یا صدف های خوراکی کوچک (کوکل) است. گاهی اوقات توفو پفکی نیز برای جذب بهتر طعم سوپ به آن اضافه می شود. عطر برگ های لاکسا (Vietnamese Coriander) نیز یکی از ویژگی های متمایز این سوپ است. لاکسا غذایی دل چسب و گرمابخش است که به خصوص در روزهای بارانی طرفداران زیادی دارد و تنوع طعم ها و بافت ها در یک کاسه آن را به تجربه ای جذاب تبدیل می کند.

ناسی لماک

ناسی لماک (Nasi Lemak) یک غذای کلاسیک مالایی است که به عنوان یکی از صبحانه های اصلی و محبوب در سنگاپور شناخته می شود هرچند در تمام طول روز نیز سرو می گردد. این غذا بر پایه برنجی پخته شده در شیر نارگیل و برگ پاندان است که عطر و طعمی فوق العاده به آن می بخشد. اجزای اصلی که در کنار این برنج معطر سرو می شوند شامل ماهی کولی سرخ شده ترد (Ikan Bilis) بادام زمینی بوداده برش های خیار تازه تخم مرغ آب پز یا نیمرو و مهم تر از همه سس سامبال (Sambal) تند و شیرین است. سامبال که یک رب فلفل تهیه شده از چیلی موسیر و گاهی میگو است نقش مهمی در کامل کردن طعم ناسی لماک دارد. این غذا معمولاً در برگ موز پیچیده می شود که نه تنها به زیبایی آن می افزاید بلکه عطر خوشایندی نیز به برنج می دهد. ناسی لماک یک غذای کامل و مقوی است که ترکیبی از طعم های شیرین شور تند و کرانچی را در خود جای داده و تجربه ای اصیل از آشپزی مالایی ارائه می دهد.

روتی پراتا

روتی پراتا (Roti Prata) یک نان تخت (فلَت برد) محبوب است که ریشه در آشپزی هندی دارد و در سنگاپور به شهرت رسیده است. این نان از خمیری تهیه می شود که با ورز دادن و کشیدن بسیار نازک شده و سپس تا شده و در نهایت در تابه سرخ می شود تا لایه هایی ترد در بیرون و بافتی نرم و کمی خمیر مانند در داخل داشته باشد. هنر تهیه روتی پراتا در ورز دادن و پرتاب کردن خمیر در هوا برای نازک کردن آن است که توسط آشپزان ماهر انجام می شود. روتی پراتا به صورت ساده (Plain) یا با افزودنی های مختلف مانند تخم مرغ (Prata Kosong یا Prata Telur) پیاز پنیر یا حتی مواد شیرین مانند شکلات و موز نیز تهیه می شود. این نان معمولاً با کاری عدس (Dal Curry) یا کاری سبزیجات و گاهی کاری ماهی یا مرغ سرو می شود و برای فرو بردن در سس ها عالی است. روتی پراتا یک انتخاب عالی برای صبحانه میان وعده یا حتی شام سبک است و در غرفه های هندی مسلمان در سراسر سنگاپور یافت می شود.

کاری کله ماهی

کاری کله ماهی (Fish Head Curry) یکی دیگر از نمونه های برجسته تلفیق فرهنگی در آشپزی سنگاپور است که ترکیبی از سنت های آشپزی جنوب هند چینی و مالایی را به نمایش می گذارد. همانطور که از نامش پیداست ماده اصلی این غذا یک کله ماهی بزرگ (معمولاً کله ماهی سرخو) است که در یک سس کاری غنی و معطر پخته می شود. این سس کاری شامل ترکیبی از ادویه ها شیر نارگیل یا تمبر هندی برای ایجاد طعمی ترش و تند و سبزیجاتی مانند بامیه و بادمجان است. کله ماهی در این کاری به آرامی پخته می شود تا طعم سس را به خود جذب کند و گوشت آن نرم و لطیف شود. این غذا معمولاً در یک کاسه بزرگ سفالی سرو شده و با برنج سفید یا نان همراه می شود. طعم پیچیده و لایه لایه کاری کله ماهی که هم تندی ادویه ها و هم ترشی تمبر هندی و شیرینی شیر نارگیل را در بر می گیرد آن را به غذایی منحصربه فرد و به یادماندنی تبدیل کرده است. این غذا اغلب به صورت اشتراکی در جمع های خانوادگی یا دوستانه میل می شود.

ساتای

ساتای (Satay) سیخ های کوچک گوشت کبابی است که در سراسر جنوب شرق آسیا از جمله سنگاپور بسیار محبوب است. گوشت مورد استفاده برای ساتای معمولاً مرغ گاو یا گوسفند است که در مخلوطی از ادویه های معطر از جمله زردچوبه (که رنگ زرد مشخصی به آن می دهد) تخم گشنیز زیره و گالانگال مرینیت شده و سپس روی آتش زغال کباب می شود. فرآیند کباب کردن روی آتش عطر دودی دلپذیری به گوشت می بخشد. ساتای معمولاً با یک سس بادام زمینی غلیظ شیرین و کمی تند سرو می شود که یکی از اجزای اصلی و متمایز کننده آن است. همراه با ساتای و سس بادام زمینی معمولاً برش های خیار پیاز خام و کیک های برنج فشرده (کِتوپات) نیز ارائه می شود. ساتای یک پیش غذا یا میان وعده عالی است و اغلب در مراکز غذای روباز یافت می شود. ترکیب گوشت کبابی معطر با سس بادام زمینی خامه ای و طعم های تازه سبزیجات آن را به یک تجربه لذت بخش تبدیل می کند.

باک کوت ته و برنج

باک کوت ته (Bak Kut Teh) که به معنای واقعی کلمه «چای استخوان گوشت» است یک سوپ دنده خوک معطر و گرمابخش است که یکی از غذاهای محبوب در سنگاپور به خصوص برای صبحانه یا شام دیروقت محسوب می شود. دو سبک اصلی از باک کوت ته در سنگاپور وجود دارد: سبک تِئوچو (Teochew) که بر پایه فلفل سفید و سیر است و طعمی تند و شفاف دارد و سبک هوکین (Hokkien) که از گیاهان دارویی بیشتری استفاده می کند و رنگی تیره تر و طعمی غنی تر و گیاهی تر دارد. دنده های خوک به آرامی در آبگوشت حاوی ادویه هایی مانند بادیان ستاره ای دارچین میخک و دانه های رازیانه پخته می شوند تا گوشت نرم و لطیف شود و طعم ادویه ها را به خود جذب کند. این سوپ معمولاً با برنج سفید یوتیاو (خمیر سرخ شده چینی) و گاهی اوقات توفوی پفکی و سبزیجات چینی سرو می شود. نوشیدن چای چینی قوی در کنار باک کوت ته یک سنت رایج است زیرا اعتقاد بر این است که به هضم غذا کمک می کند. باک کوت ته غذایی مقوی و دلچسب است که به خصوص در هوای خنک تر یا در زمان بیماری توصیه می شود.

املت صدف

املت صدف (Oyster Omelette) که در سنگاپور به نام اُر لوآک (Orh Luak) نیز شناخته می شود یک غذای خیابانی محبوب و پرطرفدار است که بافتی منحصربه فرد و طعمی لذیذ دارد. این غذا از ترکیب صدف های تازه تخم مرغ و مخلوطی از آرد سیب زمینی یا آرد برنج تهیه می شود که در تابه با حرارت بالا سرخ می شود تا لبه های آن ترد و وسط آن نرم و کمی چسبناک باشد. پیازچه یا گشنیز خرد شده نیز معمولاً به مخلوط اضافه می شود تا طعمی تازه به آن ببخشد. اُر لوآک اغلب با سس چیلی تند و ترش سرو می شود که تندی و طعم آن چربی املت و طعم ملایم صدف را تکمیل می کند. این غذا به دلیل بافت جالب و ترکیب طعم های دریایی و نشاسته ای مورد علاقه بسیاری از مردم است و معمولاً به عنوان یک میان وعده یا شام سبک در مراکز غذای روباز و دکه های خیابانی یافت می شود. کیفیت صدف ها در طعم نهایی بسیار تاثیرگذار است و صدف های تازه و با کیفیت طعم دریا را به خوبی به غذا منتقل می کنند.

چار کوای تیو

چار کوای تیو (Char Kway Teow) یکی از غذاهای نودل سرخ شده کلاسیک سنگاپور است که به دلیل طعم دودی و غنی خود شهرت دارد. این غذا از ترکیب رشته های پهن برنجی (کواى تیو) و گاهی اوقات رشته های زرد تخم مرغی تهیه می شود که در یک تابه ووک بسیار داغ با سس سویای تیره سس چیلی سیر پیازچه جوانه لوبیا برش های سوسیس چینی (لَپ چِئونگ) کیک ماهی و صدف های خوراکی کوچک (کوکل) به سرعت سرخ می شود. کلید اصلی طعم عالی چار کوای تیو در «ووک هِی» (Wok Hei) است که به معنای «نفس ووک» بوده و به عطر و طعم دودی خاصی اشاره دارد که در اثر سرخ کردن با حرارت بسیار بالا در ووک ایجاد می شود. این غذا معمولاً کمی چرب است اما طعم های شیرین شور و تند آن بسیار متعادل هستند. چار کوای تیو غذایی مقوی و دلچسب است که به خصوص در مراکز غذای روباز بسیار محبوب است و هر دکه ممکن است سبک و طعم خاص خود را داشته باشد.

هوکین میگو میگو

هوکین میگو میگو (Hokkien Mee) که گاهی به آن نودل میگو هوکین نیز گفته می شود یکی دیگر از غذاهای نودل سرخ شده پرطرفدار در سنگاپور است. این غذا از ترکیب دو نوع نودل رشته های زرد تخم مرغی و ورمیشل برنجی ضخیم تهیه می شود که در یک آبگوشت غنی و خوش طعم تهیه شده از میگو و گوشت خوک سرخ می شوند. مواد افزودنی رایج شامل میگوهای تازه ماهی مرکب برش های گوشت خوک و کیک ماهی است. برخلاف چار کوای تیو که بر پایه سس سویای تیره است هوکین میگو طعم خود را بیشتر از آبگوشت پایه می گیرد که به آن طعمی اومامی (Umami) و دریایی می بخشد. این غذا معمولاً با سس سامبال (رب فلفل) و یک پر لیمو ترش سرو می شود که افزودن آب لیمو ترش به آن طعم تازه ای ایجاد کرده و چربی غذا را متعادل می کند. هوکین میگو اغلب در برگ موز سرو می شود تا عطر آن حفظ شود و یکی از غذاهای اصلی در مراکز غذای روباز به شمار می رود.

چای تو کوی

چای تو کوی (Teh Tarik) که به معنای «چای کشیده شده» است یک نوشیدنی محبوب و کلاسیک در سنگاپور و مالزی است که اغلب در دکه های هندی مسلمان یافت می شود. این نوشیدنی از چای سیاه قوی دم کرده و شیر تغلیظ شده شیرین تهیه می شود. فرآیند تهیه آن شامل ریختن مکرر چای از یک لیوان به لیوان دیگر از ارتفاع بالا است. این کار نه تنها به خنک شدن چای کمک می کند بلکه باعث مخلوط شدن کامل چای و شیر و ایجاد یک لایه فوم یا کف در بالای نوشیدنی می شود. همین عمل «کشیدن چای» است که نام این نوشیدنی را به آن داده و بخشی از جذابیت بصری آن محسوب می شود. تِه تاریک طعمی خامه ای شیرین و در عین حال قوی از چای دارد و اغلب به صورت گرم سرو می شود اما نوع سرد آن نیز در دسترس است. این نوشیدنی معمولاً همراه با غذاهایی مانند روتی پراتا یا ناسی لماک میل می شود و یک نوشیدنی گرمابخش و انرژی زا است.

ناسی بریانی

ناسی بریانی (Nasi Biryani) یک غذای برنجی معطر و خوش طعم است که ریشه در آشپزی هندی شبه قاره دارد اما در سنگاپور نیز بسیار محبوب شده است. این غذا از برنج باسماتی یا دانه بلند تهیه می شود که با ترکیبی از ادویه های کامل و آسیاب شده معطر مانند هل میخک دارچین برگ بو زیره و زعفران یا زردچوبه پخته می شود. برنج به صورت لایه لایه با گوشت مرینیت شده (معمولاً مرغ یا گوشت گوسفند) یا گاهی سبزیجات پخته می شود به طوری که طعم ها به خوبی در هم آمیخته شوند. گوشت قبل از پخت با ماست و ادویه ها مرینیت می شود تا نرم و طعم دار شود. ناسی بریانی معمولاً با یک سس کاری غلیظ (مانند کاری گوشت یا سبزیجات) رایتا (ماست با سبزیجات یا ادویه) و ترشی های مختلف سرو می شود. این غذا به دلیل عطر دل انگیز ادویه ها و طعم های پیچیده اش شناخته شده و اغلب در مناسبت های خاص یا به عنوان یک وعده غذایی کامل و رضایت بخش میل می شود.

مورتبک

مورتبک (Murtabak) یک نان تخت شکم پر است که در سنگاپور و مالزی یافت می شود و ریشه در آشپزی هندی مسلمان و عربی دارد. این غذا از خمیر نازک شده ای شبیه به روتی پراتا تهیه می شود که با موادی مانند گوشت چرخ کرده (معمولاً گوسفند مرغ یا گاو) تخم مرغ پیاز و ادویه ها پر شده و سپس تا شده و در تابه سرخ می شود تا طلایی و ترد شود. اندازه و ضخامت مورتبک می تواند متفاوت باشد و معمولاً به صورت مربع یا مستطیل بزرگ تهیه می شود. مورتبک اغلب با یک سس کاری غلیظ (مانند کاری گوشت یا پیاز) یا ترشی پیاز سرو می شود تا طعم آن کامل شود. انواع مختلفی از مورتبک وجود دارد از جمله مورتبک ساده تر فقط با تخم مرغ و پیاز یا انواع شیرین با موادی مانند موز یا شکلات. این غذا یک وعده غذایی کامل و سیرکننده است و به خصوص در دکه های هندی مسلمان در مراکز غذای روباز بسیار محبوب است و معمولاً برای شام یا سوپر میل می شود.

غذاهای خیابانی سنگاپور

صحنه غذاهای خیابانی در سنگاپور یکی از پر جنب و جوش ترین و مهم ترین جنبه های فرهنگ غذایی این کشور است. این غذاها نه تنها خوشمزه و متنوع هستند بلکه بخش مهمی از زندگی روزمره سنگاپوری ها را تشکیل می دهند و تجربه ای اصیل و مقرون به صرفه از آشپزی محلی ارائه می دهند. مراکز غذای روباز (Hawker Centres) قلب این صحنه هستند. این مراکز مجموعه ای از دکه ها و غرفه های کوچک غذافروشی هستند که زیر یک سقف یا در فضای باز جمع شده اند و انواع وسیعی از غذاهای محلی از فرهنگ های مختلف را ارائه می دهند. محیط این مراکز معمولاً ساده و شلوغ است اما کیفیت و طعم غذاها اغلب بی نظیر است. بسیاری از غذاهای معروفی که پیشتر ذکر شد مانند مرغ و برنج هاینان چار کوای تیو هوکین میگو لاکسا و ساتای در این مراکز به بهترین شکل ممکن یافت می شوند. یکی از ویژگی های مهم غذاهای خیابانی سنگاپور تمیزی و رعایت استانداردهای بهداشتی بالا است که توسط دولت به دقت نظارت می شود. این موضوع باعث می شود که گردشگران با اطمینان خاطر بتوانند از این غذاها لذت ببرند. علاوه بر مراکز غذای روباز بزرگ دکه های کوچک تر و فروشندگان خیابانی نیز در مناطق مختلف شهر فعالیت می کنند و تجربه ای متفاوت از غذا خوردن در سنگاپور را فراهم می آورند. کاوش در این مراکز و امتحان کردن غذاهای مختلف یکی از بهترین راه ها برای غرق شدن در فرهنگ محلی و درک تنوع آشپزی سنگاپور است.

دسر برای دندان شیرین

پس از لذت بردن از غذاهای اصلی شور و تند سنگاپور وقت آن است که کام خود را با دسرهای محلی شیرین کنید. صحنه دسر در سنگاپور نیز به اندازه غذاهای اصلی متنوع و جذاب است و شامل مجموعه ای از شیرینی ها نوشیدنی ها و دسرهای خنک است که تحت تاثیر فرهنگ های مختلف منطقه قرار دارند. این دسرها اغلب از مواد اولیه محلی مانند شیر نارگیل شکر پاندان لوبیا قرمز ژله ها و میوه های استوایی تهیه می شوند و طعم ها و بافت های منحصربه فردی دارند. دسرهای سنگاپوری نه تنها خوشمزه هستند بلکه اغلب ظاهری رنگارنگ و جذاب نیز دارند. امتحان کردن دسرهای محلی راهی عالی برای پایان دادن به یک وعده غذایی سنگاپوری یا لذت بردن از یک میان وعده خنک در هوای گرمسیری این کشور است. این بخش به معرفی چند مورد از محبوب ترین دسرهای سنگاپور می پردازد که حتماً باید آن ها را امتحان کنید.

آیس کاچانگ

آیس کاچانگ (Ice Kachang) یکی از محبوب ترین دسرهای خنک در سنگاپور است که راهی عالی برای مقابله با گرمای هواست. این دسر اساساً کوهی از یخ رنده شده بسیار ریز است که شبیه به برف است و با شربت های رنگارنگ و شیرین معمولاً با طعم های مختلف مانند گلاب یا ذرت پوشیده می شود. زیر این کوه یخ گنجینه ای از مواد افزودنی مختلف پنهان شده است که شامل لوبیا قرمز شیرین ذرت شیرین ژله های مختلف (مانند ژله علف یا ژله رنگی) دانه های آتپ (Atap Seed) و گاهی اوقات تکه های میوه است. در نهایت روی کل دسر با شیر تغلیظ شده شیرین شیر تبخیر شده یا شیر نارگیل رقیق شده تزئین می شود. ترکیب یخ نرم و خنک با شیرینی شربت ها و بافت های متنوع مواد زیرین تجربه ای چند حسی و بسیار لذت بخش را فراهم می کند. آیس کاچانگ نه تنها خوشمزه است بلکه ظاهر رنگارنگ آن نیز بسیار جذاب است و در اکثر مراکز غذای روباز و دکه های دسر یافت می شود.

چندال

چندال (Chendol) یک دسر یا نوشیدنی شیرین و خنک است که در سنگاپور و سایر کشورهای جنوب شرق آسیا محبوب است. این دسر از ترکیب رشته های ژله ای سبز رنگ که با طعم و رنگ برگ پاندان و آرد برنج یا نشاسته تهیه می شوند لوبیا قرمز شیرین شیر نارگیل غنی و شکر پاندان (گولا ملاکا) که نوعی شکر خرما با طعم کاراملی است تشکیل شده است. گاهی اوقات یخ رنده شده نیز به آن اضافه می شود تا خنک تر باشد. رشته های سبز چندال بافتی نرم و کمی جویدنی دارند و طعم متمایز پاندان را به همراه دارند. ترکیب شیر نارگیل خامه ای و شکر پاندان شیرین پایه ای غنی و خوش طعم برای این دسر ایجاد می کند. چندال دسری مقوی و شیرین است که هم به صورت مایع تر و هم به صورت غلیظ تر و با یخ سرو می شود و طعم های گرمسیری آن را به انتخابی عالی برای روزهای گرم تبدیل کرده است.

نان تست کایا

نان تست کایا (Kaya Toast) یکی از صبحانه های کلاسیک و محبوب در سنگاپور است و یک میان وعده عالی در هر زمان از روز محسوب می شود. این خوراکی ساده اما خوش طعم از دو برش نان تست شده نازک و ترد تهیه می شود که با لایه ای ضخیم از کایا (Kaya) و چند تکه کره سرد پر می شود. کایا یک مربای شیرین و معطر است که از شیر نارگیل تخم مرغ شکر و برگ پاندان تهیه می شود و رنگ سبز روشن یا قهوه ای و بافتی شبیه کاستارد دارد. کره سرد در تماس با نان تست گرم ذوب شده و طعمی غنی و لذیذ به آن می بخشد. نان تست کایا معمولاً با دو عدد تخم مرغ نیم پز سرو می شود که با سس سویای تیره و فلفل سفید مزه دار شده و به صورت دیپ برای نان استفاده می شود. یک فنجان قهوه یا چای داغ (مانند کوپی یا تِه) نیز نوشیدنی همراه سنتی برای نان تست کایا است. این ترکیب ساده اما کامل تجربه ای اصیل از صبحانه سنگاپوری را ارائه می دهد.

محبوب ترین غذای خیابانی سنگاپور چیست؟

مرغ و برنج هاینان اغلب به عنوان غذای ملی و محبوب ترین غذای خیابانی سنگاپور شناخته می شود هرچند غذاهایی مانند چار کوای تیو و لاکسا نیز طرفداران بسیاری دارند و بسیار پرفروش هستند.

غذاهای خیابانی سنگاپور ارزان هستند؟

بله به طور کلی غذاهای خیابانی در مراکز غذای روباز سنگاپور نسبت به رستوران ها بسیار مقرون به صرفه هستند و گزینه ای عالی برای امتحان کردن طعم های متنوع با بودجه کم محسوب می شوند.

کدام منطقه از سنگاپور غذاهای خیابانی بهتری دارد؟

چندین مرکز غذای روباز در سنگاپور به کیفیت بالای غذاهای خیابانی خود مشهورند از جمله مرکز غذای ماکسول (Maxwell Food Centre) جاده قدیم فرودگاه (Old Airport Road Food Centre) و لائو پا سات (Lau Pa Sat).