غذاهای خوشمزه اسپانیایی

اسپانیا سرزمینی غنی از فرهنگ تاریخ و طبیعتی متنوع در دنیای آشپزی نیز جایگاهی رفیع دارد. غذاهای اسپانیایی نه تنها مجموعه ای از طعم ها و رنگ های بی نظیرند بلکه بازتابی از سبک زندگی اجتماعی و تاریخ این کشور محسوب می شوند. از سواحل مدیترانه و اقیانوس اطلس گرفته تا دشت های مرکزی و کوهستان ها هر منطقه از اسپانیا گنجینه ای از مواد اولیه تازه و روش های پخت منحصر به فرد خود را دارد که در طول قرن ها شکل گرفته است. این تنوع شگفت انگیز آشپزی اسپانیایی را به یکی از جذاب ترین و محبوب ترین مکاتب آشپزی در جهان تبدیل کرده است. برای کسانی که به دنبال تجربه ای اصیل از فرهنگ اسپانیا هستند یا صرفاً علاقه مند به کشف طعم های جدید و هیجان انگیز هستند آشنایی با غذاهای اصلی پیش غذاها دسرها و نوشیدنی های این کشور یک ضرورت است. این محتوا راهنمایی جامع برای شناخت بهترین و معروف ترین غذاهای اسپانیایی است که شما را با قلب تپنده آشپزی این سرزمین آشنا می کند و به شما کمک می کند تا در سفر به اسپانیا یا حتی در آشپزخانه خود لذت چشیدن این طعم های به یاد ماندنی را تجربه کنید.

آشپزی اسپانیایی با تنوع بی نظیر خود طیف وسیعی از غذاها را در بر می گیرد که هر کدام داستان و طعم خاص خود را دارند. در میان این گستره برخی غذاها به دلیل شهرت جهانی و نقش پررنگ در فرهنگ غذایی اسپانیا جایگاهی ویژه تر دارند. این غذاها اغلب نمادی از سنت ها مواد اولیه محلی و شیوه های پخت منطقه ای هستند که در طول نسل ها منتقل شده اند. شناخت این غذاهای معروف اولین گام برای درک عمیق تر آشپزی اسپانیایی است.

بدون شک پائیا یکی از شناخته شده ترین و محبوب ترین غذاهای اسپانیایی در سراسر جهان است. این غذای برنجی که اصالتاً اهل منطقه والنسیا در شرق اسپانیاست نه تنها یک وعده غذایی بلکه نمادی از گردهمایی های خانوادگی و دوستانه است. پائیا در تابه بزرگ و کم عمقی به نام «پائیا» پخته می شود و انواع مختلفی دارد که بر اساس مواد اولیه به کار رفته در آن ها نام گذاری می شوند. پائیا والنسیا که نوع سنتی آن محسوب می شود معمولاً با گوشت مرغ خرگوش لوبیا سبز و نوعی لوبیا پهن محلی به نام گاروفون تهیه می شود. راز پائیا خوب استفاده از برنج دانه کوتاه اسپانیایی زعفران برای رنگ و عطر بی نظیر و ایجاد لایه نازک و برشته ای از برنج در کف تابه به نام «سوکارات» است که بسیاری آن را بهترین قسمت پائیا می دانند.

تورتیا اسپانیولا که به نام املت سیب زمینی نیز شناخته می شود یکی دیگر از ارکان آشپزی اسپانیایی است. این غذای ساده اما بسیار خوشمزه از ترکیب تخم مرغ و سیب زمینی سرخ شده در روغن زیتون تهیه می شود و اضافه کردن پیاز به آن اختیاری است اما بحثی همیشگی میان اسپانیایی هاست! تورتیا را می توان گرم یا سرد سرو کرد و در هر ساعتی از شبانه روز از صبحانه تا شام یا به عنوان یک تاپاس (پیش غذا) محبوب لذت برد. ضخامت و میزان پخت تورتیا نیز بسته به سلیقه از کاملاً پخته و سفت تا نسبتاً نرم و آبدار متفاوت است. سادگی مواد اولیه و طعم دلپذیر تورتیا را به غذایی همه پسند تبدیل کرده است.

گازپاچو سوپ سردی که اصالتاً از منطقه آندالوسیا در جنوب اسپانیا می آید راهکاری عالی برای مقابله با گرمای تابستان است. این سوپ با ترکیب گوجه فرنگی رسیده فلفل دلمه ای خیار سیر نان بیات روغن زیتون سرکه و کمی نمک تهیه می شود و پس از مخلوط شدن کاملاً سرد سرو می گردد. گازپاچو نه تنها طعمی بسیار تازه و انرژی بخش دارد بلکه سرشار از ویتامین ها و مواد مغذی است. انواع مختلفی از سوپ های سرد در اسپانیا وجود دارد از جمله سالمرخو که غلیظ تر از گازپاچو است و اغلب با تخم مرغ آب پز خرد شده و ژامبون سرو می شود اما گازپاچو شناخته شده ترین آن هاست و نمادی از آشپزی تابستانی جنوب اسپانیا محسوب می شود.

تاپاس مفهومی فراتر از صرفاً پیش غذا بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ اجتماعی اسپانیاست. تاپاس مجموعه ای از لقمه های کوچک یا بشقاب های اشتراکی است که معمولاً همراه با نوشیدنی در بارها و رستوران ها سرو می شوند. تاپاس خوردن یک فعالیت اجتماعی است که در آن افراد از باری به بار دیگر می روند و طعم های متنوعی را امتحان می کنند. این شیوه غذا خوردن فرصتی عالی برای چشیدن انواع مختلف غذاهای اسپانیایی در حجم کم و کشف طعم های جدید فراهم می کند و اتمسفری دوستانه و پرجنب وجوش ایجاد می کند.

دنیای تاپاس به قدری وسیع است که لیست کردن همه آن ها دشوار است اما برخی از انواع تاپاس شهرت بیشتری دارند. پاتاتاس براواس (سیب زمینی سرخ شده با سس تند و سس مایونز سیر) کروکِتاس (کوفته های کوچک سوخاری با مغز کرمی و مواد مختلف مانند ژامبون مرغ یا قارچ) گامباس آل آخیو (میگوی سرخ شده در روغن زیتون با سیر و فلفل چیلی) پیمیِنتوس د پادرون (فلفل های سبز کوچک سرخ شده که بیشترشان شیرین و گاهی یکی از آن ها بسیار تند است) و انواع زیتون و پنیر از جمله محبوب ترین تاپاس ها هستند. هر بار و منطقه ممکن است تاپاس های تخصصی خود را داشته باشد که کشف آن ها بخشی از لذت تجربه تاپاس است.

ژامبون در اسپانیا به خصوص ژامبون ایبریکو یک ماده غذایی بسیار ارزشمند و بخش مهمی از فرهنگ آشپزی این کشور است. ژامبون ایبریکو از خوک های نژاد ایبریکو تهیه می شود که اغلب در مراتع بلوط زار (دِهِسا) تغذیه می شوند و این تغذیه بر کیفیت و طعم ژامبون تأثیر زیادی دارد. فرآیند خشک کردن و عمل آوردن ژامبون ایبریکو می تواند سال ها طول بکشد و نتیجه آن ژامبونی با بافت لطیف چربی مرمرین و طعمی عمیق و پیچیده است. ژامبون سرانو که از خوک های سفید تهیه می شود رایج تر و ارزان تر است اما ژامبون ایبریکو به خصوص نوعی که از خوک های تغذیه شده با بلوط (بِیُوتا) به دست می آید یک غذای لوکس و نمادی از کیفیت در آشپزی اسپانیایی محسوب می شود و اغلب به صورت ورقه های نازک به تنهایی یا همراه با نان و گوجه فرنگی سرو می شود.

پنیر نیز جایگاه ویژه ای در آشپزی و فرهنگ غذایی اسپانیا دارد. اسپانیا دارای تنوع بسیار زیادی از پنیرهاست که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد منطقه خود را بازتاب می دهند. پنیر مانچگو که از شیر گوسفند در منطقه کاستیا-لا مانچا تهیه می شود احتمالاً مشهورترین پنیر اسپانیایی در سطح بین المللی است. این پنیر بافتی محکم و طعمی آجیلی دارد و بسته به مدت زمان عمل آمدن از نرم تا سفت متغیر است. پنیر تتیا از گالیسیا با شکل مخروطی و طعم ملایم پنیر کابrales از آستوریاس که یک پنیر آبی قوی و تند است و پنیر ایدیازابال از منطقه باسک که از شیر گوسفند و اغلب دودی تهیه می شود تنها چند نمونه از گستره پنیرهای اسپانیایی هستند که هر کدام می توانند به تنهایی یا در کنار تاپاس و نوشیدنی ها لذت بخش باشند.

موقعیت جغرافیایی اسپانیا در کنار دو پهنه آبی بزرگ مدیترانه و اقیانوس اطلس باعث شده است که غذاهای دریایی نقش بسیار مهمی در آشپزی این کشور به خصوص در مناطق ساحلی ایفا کنند. تازگی و تنوع ماهی ها و آبزیان موجود مبنای بسیاری از غذاهای اصلی لذیذ اسپانیایی است. از ماهی های ساده کبابی گرفته تا خورش ها و پائیاهای پیچیده دریایی غذاهای دریایی اسپانیا تجربه ای بی نظیر برای دوستداران غذاهای دریایی ارائه می دهند.

پائیا دریایی یکی از محبوب ترین انواع پائیاست که به جای گوشت از انواع مختلف غذاهای دریایی در آن استفاده می شود. این پائیا معمولاً شامل میگو صدف ماهی مرکب خرچنگ و گاهی تکه های ماهی است که همراه با برنج و سبزیجات در آب ماهی یا آب مرغ پخته می شوند. همانند پائیا والنسیا استفاده از برنج مناسب و زعفران برای رنگ و طعم در پائیا دریایی نیز اهمیت دارد. پخت پائیا دریایی نیازمند توجه به زمان پخت مواد دریایی مختلف است تا بافت آن ها حفظ شود و طعم دریا به خوبی در برنج نفوذ کند. این غذا به دلیل طعم غنی و مواد اولیه تازه بسیار مورد توجه قرار می گیرد.

علاوه بر پائیا خوراک های ماهی متنوعی در آشپزی اسپانیا وجود دارد. ماهی کاد (باکالائو) یکی از ماهی های پرکاربرد است که به روش های مختلفی مانند باکالائو آل پیل پیل (با سس امولسیون شده از روغن زیتون و ژلاتین ماهی) یا باکالائو آ لا ویزکاینا (با سس گوجه فرنگی و فلفل) تهیه می شود. ماهی مِرلوسا (هیک) نیز بسیار محبوب است و اغلب به صورت کبابی سرخ شده یا در خورش ها استفاده می شود. خوراک های ماهی اغلب با سس های ساده ای بر پایه روغن زیتون سیر جعفری و شراب سفید تهیه می شوند که طعم طبیعی ماهی را برجسته می کنند. مناطق ساحلی مانند گالیسیا باسک و کاتالونیا به ویژه به خاطر غذاهای دریایی با کیفیت خود شهرت دارند.

در مناطق داخلی اسپانیا که دسترسی به دریا محدودتر است غذاهای گوشتی جایگاه ویژه ای پیدا می کنند. آشپزی این مناطق بیشتر بر استفاده از گوشت های قرمز و سفید حبوبات و سبزیجات فصلی تکیه دارد و اغلب شامل خورش های سنگین و مقوی است که برای مقابله با آب و هوای سردتر زمستان مناسب هستند. غذاهای گوشتی اسپانیا تنوع زیادی دارند و هر منطقه دستور پخت های سنتی خود را حفظ کرده است.

خورش های گوشتی بخش مهمی از آشپزی سنتی اسپانیا هستند. کوسیدو مادریلنیو که از مادرید می آید یک خورش چند مرحله ای و بسیار کامل است که شامل نخود انواع گوشت (گوشت گاو مرغ ژامبون سوسیس) و سبزیجات (کلم هویج سیب زمینی) است و معمولاً در سه مرحله سرو می شود: ابتدا آبگوشت سپس نخود و سبزیجات و در نهایت گوشت ها. فابادا آستوریانا خورش سنگینی از منطقه آستوریاس است که با لوبیا سفید بزرگ (فاباس) سوسیس خونی (مورسیلا) سوسیس دودی (چوریسو) و گوشت های دیگر تهیه می شود. این خورش ها نه تنها خوشمزه و سیرکننده هستند بلکه نمادی از آشپزی خانگی و گردهمایی های خانوادگی محسوب می شوند.

کانِلونِس (Canelones) که در منطقه کاتالونیا بسیار محبوب است غذایی گوشتی است که اگرچه ریشه ایتالیایی دارد اما به سرعت در آشپزی اسپانیایی ادغام و بومی شده است. در اسپانیا کانلون ها اغلب با گوشت چرخ کرده (معمولاً ترکیبی از گوشت گاو و خوک یا گوشت باقی مانده از خورش ها) پر می شوند و روی آن ها سس بشامل (سس سفید) و پنیر رنده شده ریخته شده و سپس در فر پخته می شوند تا روی آن طلایی و برشته شود. این غذا معمولاً در مناسبت های خاص یا روزهای تعطیل تهیه می شود و یک غذای خانگی محبوب محسوب می گردد.

سوپ ها و خورش ها در آشپزی اسپانیا نقش مهمی ایفا می کنند و بسته به منطقه و فصل تنوع زیادی دارند. این غذاها از سوپ های سبک تابستانی مانند گازپاچو تا خورش های سنگین و مقوی زمستانی متغیر هستند. آن ها اغلب با استفاده از مواد اولیه ساده و محلی تهیه می شوند و طعمی دلچسب و خانگی دارند.

علاوه بر گازپاچو سوپ های معروف دیگری در اسپانیا وجود دارند. آخو بلانکو (Ajo Blanco) یک سوپ سرد دیگر از آندالوسیاست که با سیر بادام نان روغن زیتون و سرکه تهیه می شود و رنگی سفید دارد. سوپ ماهی (Sopa de Pescado) که در مناطق ساحلی محبوب است با استفاده از انواع ماهی و صدف و اغلب با اضافه کردن نان تست یا برنج تهیه می شود. سوپ سیر (Sopa de Ajo) یک سوپ ساده و گرم است که با سیر نان بیات روغن زیتون پاپریکا و گاهی تخم مرغ تهیه می شود و به خصوص در فصول سرد سال دلچسب است.

پوچرو (Puchero) نامی کلی برای انواع خورش های سنتی اسپانیایی است که بسته به منطقه مواد اولیه آن متفاوت است اما اغلب شامل حبوباتی مانند عدس یا نخود انواع گوشت و استخوان و سبزیجات است. پوچرو de Lentejas یا خورش عدس اسپانیایی یک نمونه محبوب از این دسته است. این خورش با عدس چوریسو (سوسیس اسپانیایی) مورسیلا (سوسیس خونی) بیکن یا تکه های دیگر گوشت و سبزیجاتی مانند هویج سیب زمینی و پیاز تهیه می شود. این خورش مقوی و سرشار از پروتئین و فیبر است و غذایی ایده آل برای روزهای سرد محسوب می شود.

دسرهای اسپانیایی نیز به اندازه غذاهای اصلی متنوع و خوشمزه هستند. بسیاری از آن ها ریشه در سنت های قدیمی به خصوص در صومعه ها دارند و اغلب با استفاده از مواد اولیه ساده مانند شیر تخم مرغ شکر عسل میوه ها و مغزیجات تهیه می شوند. دسرهای اسپانیایی معمولاً شیرینی ملایمی دارند و طعم طبیعی مواد اولیه در آن ها برجسته است.

چورو و شکلات داغ اسپانیایی یک ترکیب کلاسیک و بسیار محبوب است به خصوص برای صبحانه یا عصرانه. چوروها خمیری سرخ شده و ترد هستند که معمولاً به شکل ستاره ای بلند یا حلقوی در روغن داغ سرخ می شوند و سپس در شکر غلطانده می شوند. شکلات داغ اسپانیایی که همراه چورو سرو می شود بسیار غلیظ و کرمی است برخلاف شکلات داغ رقیق تر در سایر کشورها و برای غوطه ور کردن چورو در آن ایده آل است. این ترکیب به خصوص در شب های سرد زمستان یا بعد از یک شب شلوغ بسیار لذت بخش است.

کرم کاتالان (Crema Catalana) یکی از محبوب ترین دسرهای اسپانیایی به خصوص در منطقه کاتالونیا است. این دسر شباهت زیادی به کرم بروله فرانسوی دارد اما تفاوت های ظریفی در مواد اولیه و روش تهیه آن وجود دارد. کرم کاتالان سنتی با شیر زرده تخم مرغ شکر و معمولاً با اضافه کردن پوست لیمو یا پرتقال و چوب دارچین برای طعم دهی تهیه می شود. پس از پخت و سرد شدن کرم لایه ای از شکر روی آن پاشیده شده و با استفاده از یک وسیله داغ (مانند مشعل آشپزی) سوزانده می شود تا لایه ای کاراملی و ترد روی دسر ایجاد شود. این ترکیب کرم خنک و لطیف با لایه کاراملی گرم و ترد تجربه ای دلپذیر خلق می کند.

نوشیدنی ها نیز بخش مهمی از تجربه آشپزی و اجتماعی در اسپانیا هستند. از شراب های معروف گرفته تا نوشیدنی های میوه ای تازه و سنتی اسپانیا برای هر سلیقه ای نوشیدنی ای دارد. نوشیدنی ها اغلب همراه با غذا یا تاپاس سرو می شوند و نقش مهمی در گردهمایی های اجتماعی دارند.

سنگریا یکی از مشهورترین نوشیدنی های اسپانیایی در سراسر جهان است. این نوشیدنی میوه ای و خنک معمولاً با شراب قرمز (اگرچه سنگریا با شراب سفید یا کاوا شراب گازدار اسپانیایی نیز تهیه می شود) به عنوان پایه انواع میوه های خرد شده مانند پرتقال لیمو سیب و گاهی کمی برندی یا لیکور تهیه می شود. سنگریا به خصوص در فصول گرم سال بسیار محبوب است و به صورت پارچ های بزرگ در مهمانی ها و رستوران ها سرو می شود. طعم شیرین و میوه ای آن سنگریا را به نوشیدنی ای محبوب در کنار تاپاس و غذاهای سبک تبدیل کرده است.

همانطور که پیش تر اشاره شد جغرافیای متنوع اسپانیا تأثیر عمیقی بر آشپزی مناطق مختلف آن گذاشته است. مناطق ساحلی مدیترانه مانند کاتالونیا والنسیا و آندالوسیا بر غذاهای دریایی برنج و سبزیجات تازه تمرکز دارند در حالی که مناطق داخلی مانند کاستیا و لئون و مادرید بیشتر به غذاهای گوشتی خورش ها و حبوبات شهرت دارند. منطقه باسک در شمال اسپانیا به دلیل آشپزی خلاقانه و با کیفیت بالا به ویژه در زمینه غذاهای دریایی و استفاده از مواد اولیه محلی مرغوب شهرت جهانی دارد. منطقه گالیسیا در شمال غرب به خاطر غذاهای دریایی فوق العاده تازه و با کیفیت به خصوص اختاپوس (پولپو آ لا گایگا) شناخته می شود. آندالوسیا در جنوب با سوپ های سرد مانند گازپاچو و سالمرخو سرخ کردنی های سبک و استفاده از روغن زیتون فراوان متمایز می گردد. این تنوع منطقه ای باعث شده است که هر سفر به اسپانیا فرصتی برای کشف طعم ها و غذاهای جدید باشد و آشپزی اسپانیا را به تجربه ای پویا و همیشه در حال تحول تبدیل کرده است.

آشپزی اسپانیایی چه ویژگی هایی دارد؟

آشپزی اسپانیایی با تنوع منطقه ای بالا استفاده فراوان از روغن زیتون تازگی مواد اولیه مانند سبزیجات ماهی و گوشت و فرهنگ غنی تاپاس (پیش غذاهای کوچک) شناخته می شود. سادگی در عین حال طعم های عمیق از ویژگی های بارز آن است.

مشهورترین غذای خیابانی اسپانیا چیست؟

چورو و شکلات داغ را می توان یکی از مشهورترین غذاهای خیابانی اسپانیا دانست. این ترکیب شیرین و دلچسب به خصوص برای صبحانه یا عصرانه در دکه ها و کافه های خیابانی سراسر اسپانیا یافت می شود و بسیار محبوب است.

برای شروع کدام غذای اسپانیایی را امتحان کنیم؟

برای شروع امتحان کردن پائیا (به خصوص پائیا مخلوط یا دریایی) تورتیا اسپانیولا (املت سیب زمینی) یا مجموعه ای متنوع از تاپاس های مختلف مانند پاتاتاس براواس و کروکِتاس گزینه های عالی هستند که نمایانگر بخش های مختلف آشپزی اسپانیایی هستند.

فرق پائیا والنسیا با سایر پائیاها چیست؟

پائیا والنسیا نوع سنتی پائیا است که با گوشت مرغ خرگوش لوبیا سبز و گاروفون (نوعی لوبیا پهن) تهیه می شود. در حالی که سایر پائیاها ممکن است شامل غذاهای دریایی سبزیجات یا ترکیبات دیگری باشند پائیا والنسیا به مواد اولیه خاص خود پایبند است.

تاریخچه تاپاس چیست؟

تاریخچه تاپاس به طور دقیق مشخص نیست اما یکی از روایت های رایج آن را به قرار دادن تکه ای نان یا ژامبون روی دهانه لیوان نوشیدنی برای جلوگیری از ورود حشرات نسبت می دهد. این رسم به تدریج به سرو لقمه های کوچک غذا همراه نوشیدنی تبدیل شد و فرهنگ تاپاس را شکل داد.