فلسفه خودسازی به روایت شهید رضا رضایی

شهید رضا رضایی در دل نوشته خود آورده است: خودسازی عبارت است از خویش را انقلابی بار آوردن به عنوان یک اصل و یک اصالت و یک هدف، یعنی به جوهر وجودی خود تکامل بخشیدن.

به گزارش ووکس، سردار شهید رضا رضایی، متولد 4 فروردین 1338، فرمانده محور لشکر 14 امام حسین (ع) در دفاع مقدس که در تاریخ 21 خرداد 1360 و در جریان عملیات فرمانده کل قوا خمینی روح خدا به شهادت رسید، در دل نوشته ای به تبیین و تفسیر جایگاه قدسی انسان و نقش وی در خودسازی فردی و اجتماعی پرداخته است که به مناسبت سالروز شهادت ایشان منتشر می شود:

مقصود از خودسازی این نیست که همچون مرتاضان و رهبانان و عابدان مذهبی، جدا از اجتماع و جدا از زمان و مجرد از همه رابطه هایی که میان خود و جامعه است باشیم؛ و یا همچون مارکسیست ها، خودسازی را تنها وسیله ای برای آمادگی شرکتمان در یک حرکت سیاسی زمان تلقی کنیم.

خودسازی عبارت است از خویش را انقلابی بار آوردن به عنوان یک اصل و یک اصالت و یک هدف، یعنی به جوهر وجودی خود تکامل بخشیدن.

به خودسازی پرداختن لازمه اش اعتراف به این اصول است: 1-انسان در مسیر تاریخ و در تغییر نظام اجتماعی خویش نقش دارد. ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم.

2-انسان نمی توان در یک انقلاب اجتماعی، صادقانه، مطمین و تا نهایت وفاداری و راستین بماند، مگر آنکه پیش از آن خود را ساخته باشد و بسازد، وابستگی ها را دور ریخته، تعصبات موروثی را کنار بگذارد.

3-انسان به معنی فرد و هم به معنی گروه، همیشه و مطلقاً زاییده و پرورده محیط نیست، مقصودم از محیط هم، محیط طبیعی است، نه تاریخی و جغرافیایی، طبقاتی و اجتماعی.

تلقی که قرآن از انسان دارد، قرآن انسان را نه یک ایده مجرد و مطلق و خارج از نظام مادی می دادند و نه صرفاً یک پدیده ناخودآگاهی که در تسلسل جبری تاریخ یا طبیعت یا وراثت پدید می آید:

لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم ثم رددناه اسفل السافلین، بلکه انسان را یک پدیده ای می داند که این پدیده، خدای دیگر چیزهاست از خاک به سوی خدا.

منبع:

عشوریون، احمدرضا، اطلس لشکر 14 امام حسین (ع) در دوران دفاع مقدس، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران 1402، ص 106

پایان خبر ووکس