«ماکرون دوست دارد هرازگاهی بمب هایی در فضای سیاسی پرتاب کند. یک بار از “مرگ مغزی ناتو” تنها چند هفته قبل از برگزاری نشست رهبران در لندن گفت یا سه ماه پس از به حمله به اوکراین از غرب خواست تا “روسیه را تحقیر نکند” و اکنون از احتمال اعزام نیروهای ناتو به اوکراین می گوید. هر یک از این اظهارات تنها ابروهای قدرت های غرب را از تعجب بالا برده است.»
به گزارش ووکس، پالتیکو در گزارشی نوشته است: امانویل ماکرون، رییس جمهور فرانسه هفته گذشته در پاسخ به این سوال که آیا کشورهای ناتو ممکن است برای کمک به اوکراین سرباز بفرستند، گفت: «هیچ چیزی نباید رد شود.» وی افزود: «هر چیزی ممکن است اگر برای رسیدن به هدف ما مفید باشد.»
سخنان رییس جمهور فرانسه که کاملاً عمدی پس از نشست رهبران اروپایی برای بحث در مورد چگونگی کمک به اوکراین انجام شد، مانند یک بمب منفجر شد و شاید نکته همین بوده است.
با این حال بیشتر اوقات، اظهارات رییس جمهور فرانسه رد می شود – بسیار شبیه سفرهای او به مسکو و تماس های مکرر او با رییس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین در تلاشی بی ثمر برای جلوگیری و سپس توقف جنگ اوکراین. این به این دلیل است که چنین تلاش هایی چیزی بیش از شوهای بیهوده برای ادعای نقش رهبری نبوده است – همانطور که عادت روسای جمهور فرانسه است. مثل شارل دوگل با آن کار حرفه ای که فرانسه را از فرماندهی نظامی ناتو خارج کرد، او سپس یک نیروی هسته ای را نیز مستقر کرد که از تهدیدات همه جانبه جلوگیری کند، گویی که بریتانیا و آمریکا به اندازه اتحاد جماهیر شوروی تهدیدی برای فرانسه محسوب می شوند!
سال ها بعد، نیکولا سارکوزی اقدام مشابهی انجام داد. وی با تشکیل جلسه ای در الیزه برای بحث در مورد جنگ داخلی در لیبی – بدون هیچ هشداری – اعلام کرد که هواپیماهای فرانسوی قبلاً برای بمباران نیروهای معمر قذافی، رهبر وقت لیبی که شهر بنغازی را تهدید می کردند به پرواز درآمده بودند.
سارکوزی با افتخار اعلام کرد: «فرانسه تصمیم گرفته است که نقش تاریخی خود را به عهده بگیرد.»
با این حال، در عرض چند روز، ناتو مجبور شد عملیاتی را به عهده بگیرد که نیروهای فرانسوی به سادگی قادر به انجام آن به تنهایی نبودند.
و اکنون ماکرون ردای «استاد اعظم» را بر تن کرده است. سال گذشته، رییس جمهور فرانسه درست قبل از نشست دیگر ناتو به براتیسلاوا سفر کرد و در آنجا به مقامات اروپای شرقی گفت که آنها در تمام مدت در مورد پوتین درست می گفتند و اکنون فرانسه تلاش ها را برای وارد کردن اوکراین به ناتو رهبری خواهد کرد. البته او به خوبی می دانست که هم برلین و هم واشنگتن از وقوع چنین چیزی به این زودی جلوگیری خواهند کرد.
سفر ماکرون به مسکو «کمی بیش از بزرگ» تلقی شد. به نظر می رسد جلب نظر، بدون پرداخت هزینه در ژنتیک ماکرون ریشه دوانده است و از این نظر، اظهارات اخیر او تنها یک نمونه دیگر از تلاش رییس جمهور فرانسه برای کسب امتیازات ژیوپلتیکی است.
با این حال، این بار، نظرات ماکرون به جای یک لفاظی کم اهمیت، ممکن است تفکر جدی تری را نشان دهد. هفته ها قبل، ژنرال تیری بورکار، رییس ستاد دفاعی فرانسه، نامه ای به نیمی از همکاران خود در ناتو ارسال کرده بود و امکان ایتلافی را که می خواهند برخی از وظایف را از اوکراین برعهده بگیرند – از جمله سیستم های دفاعی، آموزش نیرو در کشور، راه اندازی عملیات سایبری و ارایه کمک در مین زدایی را بررسی می کرد.
هیچ رهبر نظامی این نوع نامه را بدون حمایت روشن از سوی رهبری ارشد سیاسی کشورش ارسال نمی کند. نتیجه واکنش خشمگینانه متحدان بود. آنها روشن کردند که پاسخشان یک «نه» قاطع است.
با این حال، به نظر می رسد پاریس گوش نداد – یا احتمالاً اهمیتی هم نداد – زیرا ماکرون این احتمال را به رغم پاسخ صریح متحدانش که توسط رهبران جمع شده در پاریس قبل از کنفرانس مطبوعاتی او تکرار شد، علناً مطرح کرد. در عوض، رهبر فرانسه متذکر شد: امروز هیچ اتفاق نظری برای اعزام رسمی نیروهای زمینی وجود ندارد.
واکنش سریع و کاملاً قابل پیش بینی بود. رهبران ناتو علناً ایده اعزام نیروهای اروپایی یا اتحاد به اوکراین را محکوم کردند و جو بایدن، رییس جمهور ایالات متحده، اولاف شولتس، صدراعظم آلمان، نخست وزیر لهستان، دونالد تاسک، دبیرکل ناتو، استولتنبرگ و دیگران گفتند که این اتفاق نخواهد افتاد. استدلال آنها نیز روشن بود. ایالات متحده و دیگر رهبران ناتو از آغاز جنگ – حتی قبل از آن اعزام نیرو به اوکراین را رد کرده بودند. این سیاست همیشه قطعی بوده است: بله، انجام هر کاری برای کمک به اوکراین برای دفاع از خود. «نه» به هرگونه دخالت مستقیم نظامی.
بایدن توضیح داد: ما در اوکراین جنگ جهانی سوم را شکل نمی دهیم.
پس چرا این جعبه پاندورا را باز کنیم؟
یکی از دلایل ممکن است در نهایت پاسخ به فشار فزاینده متحدان برای ارسال کمک های نظامی بیشتر به اوکراین باشد. شولتس و دیگران بارها این موضوع را با ماکرون مطرح کرده بودند و صدراعظم حتی از بایدن خواست تا برای این موضوع فشار بیاورد.
شولتس و دیگران بارها این موضوع را با ماکرون در میان گذاشته بودند و صدراعظم حتی از بایدن خواست که در اوایل فوریه در واشنگتن با یکدیگر دیدار کنند. حمایت نظامی فرانسه از اوکراین در واقع بسیار ناچیز است – حداقل در مقایسه با آلمان. فرانسه تاکنون حدود 6.8 میلیارد یورو (شامل 3 میلیارد یورو وعده داده شده برای سال 2024) متعهد شده است، در حالی که آلمان در دو سال گذشته 17.7 میلیارد یورو کمک نظامی مستقیم داده است.
اما در حالی که پاریس استدلال می کند که کمک هایش از نظر نظامی مهم تر است – از جمله موشک های دوربردی که برلین از عرضه آن ها امتناع می کند، خود ماکرون برای از بین بردن این تصور کاری انجام نداد.
حالا ماکرون باید همه گزینه ها را بررسی کند، از جمله گزینه هایی که قبلاً منتفی شده اند، با این حال، این باید بی سر و صدا و پشت درهای بسته انجام شود. انداختن بمب های کلامی تنها نشان دهنده عدم جدیت است – و هدف را تضعیف می کند.
پایان خبر ووکس
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "ماکرون؛ استاد اعظم خودنمایی! – ووکس" هستید؟ با کلیک بر روی بین الملل، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "ماکرون؛ استاد اعظم خودنمایی! – ووکس"، کلیک کنید.