شب های زنده بخشایش – ووکس

 می گویند وقتی در جوانی اهل توبه باشی خدا همیشه هوای دلت را دارد. همین که در این سن و سال با همه وجود قرآن به سر می گیری و از خدا طلب بخشش می کنی یعنی راه درست را پیدا کرده ای. 

به گزارش ووکس، ایران نوشت:محمدرضا آستین پیراهنش را بالا می زند تا وضو بگیرد. در اولین شب قدر با دوستانش مثل هر سال به حسینیه مکتب القرآن آمده تا ساعتی با خدا خلوت کند. او هم مثل خیلی از جوانانی که به حسینیه آمده اند متولد دهه 80 است. 
همان هایی که به نسل زد یا نسل نت معروف شده اند؛ نسلی که از همان ابتدای کودکی وقتی چشمان خود را روی دنیا گشودند، پیشرفت اینترنت و سایر ابزارهای هوشمند دنیا را دیدند و به همین خاطر به آنها نسل نت می گویند. جوانانی که حرف ها و احساسات شان را بدون پرده و آزادانه می گویند.
 انگار زبان و دلشان یکی است. عقربه های ساعت، 10 شب را نشان می دهد و فضای حسینیه کم کم پر می شود.
سخنران بعد از گفتن فضیلت های شب قدر و اینکه چرا این شب برای همه مهم است، دعای جوشن کبیر را قرایت می کند.
 وقتی به سبْحانک یا لا اله الا انْت الْغوْث الْغوْث خلّصْنا من النّار یا رب می رسد، دست ها به سوی آسمان بلند شده و این بند از دعا با صدای بلند همخوانی می شود. سینا سرش را به ستون حسینیه تکیه داده و با صدای بلند دعای جوشن کبیر می خواند. می گوید شب قدر برای او اهمیت زیادی دارد و انگار خدا سرنوشت او را در همین شب رقم می زند. می گوید:«20 سال دارم و دانشجو هستم. حضور در شب های قدر را مدیون پدرم هستم. همیشه از بچگی این شب ها به مسجد و حسینیه می آمدیم و از همان زمان عاشق شب قدر شدم.
 این شب برای من با همه شب ها فرق می کند و همین که خدا قرآن را در این شب بر پیامبر نازل کرده نشان از اهمیت زیاد شب قدر دارد. این شب ها هر جا باشم خودم را به این حسینیه می رسانم.
 دوستانم را بعد از یک سال اینجا ملاقات می کنم و کنار هم دعای جوشن کبیر می خوانیم و از خدا طلب استغفار می کنیم. همه ما در زندگی لغزش هایی داشتیم و این شب ها بهترین فرصت است تا بعد از حلالیت گرفتن و جبران اشتباه از خدا طلب عفو کنیم. وقتی او را به هزار اسم جلاله قسم می دهیم حتماً او هم ما را می بخشد.»
نوای بکَ یا الله که بلند می شود همه قرآن به سر می گیرند و برای چند لحظه صدای گریه و زمزمه، فضای حسینیه را پر می کند. سخنران حسینیه چند دقیقه ای سکوت می کند تا هر کسی در خلوت خودش با خدا راز و نیاز کند و حرف دلش را بزند. می گوید وقتی قرآن به سر می گیرید یعنی خدا را به کلام خودش قسم می دهید.
 اینجا تا چشم کار می کند جوانان و نوجوانان دهه 70 و 80 می بینی که کنار هم دو زانو نشسته اند و قرآن به سر گرفته اند. این شب ها اگر به امامزاده ها، مساجد و حسینیه ها سر بزنید خیلی از آنها را می بینید. این را خادم حسینیه می گوید و مشغول آماده کردن وسایل پذیرایی می شود. مجتبی سال هاست خادم حسینیه است و خاطرات زیادی از شب های قدر دارد. او می گوید:«اینکه در قرآن آمده شب قدر از هزاران شب برتر است واقعیتی است که باید به چشم ببینی.
 این شب ها کسانی را می بینم که قرآن به سر گرفته و با همه وجود اشک می ریزند که باور نمی کنید! دختر جوانی که شاید از نظر من و شما حجاب مناسبی ندارد ولی شب قدر چادر به سر کرده و در گوشه همین حسینیه با صدای بلند گریه می کند. این یعنی ذات این دختر پاک و دلش با قرآن است. کسی او را به حسینیه دعوت نکرده و به اجبار هم نیامده است. این کار خداست که او تا سحر بیدار می ماند و قرآن به سر می گیرد. سال هاست با همین جوانان دهه 70 و 80 نشست و برخاست دارم و با همه وجودم می گویم که ما بهترین جوانان دنیا را داریم، جوانانی که دلشان با قرآن است.»
فضای شهر آکنده از نوای دعا و قرآن است. ترافیک و ازدحام در نیمه های شب برای کسی عجیب نیست و همه خودشان را به مصلی امام خمینی(ره) می رسانند. خیابان های اطراف جای خالی برای پارک ماشین نیست و خیلی ها چند خیابان آن طرف تر ماشین را پارک می کنند و با زیرانداز، قرآن و کتاب دعا راهی مصلی می شوند. خانواده ها کنار هم در محوطه روبه روی شبستان می نشینند و منتظر شروع مراسم شده و بچه ها هم مشغول بازی می شوند. زوج جوانی زیراندازی را روی چمن محوطه مصلی پهن می کنند و چشم به مانیتور بزرگی که مراسم داخل شبستان را پخش می کند می دوزند. مریم و علیرضا یک سالی است که زندگی مشترک شان را آغاز کرده اند. شب 19 ماه مبارک رمضان اولین شب قدری است که کنار هم قرآن به سر می گیرند. علیرضا از اهمیت شب قدر گفته و یک رباعی از ابوسعید ابوالخیر زمزمه می کند و می گوید:«باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ، گر کافر و گبر و بت پرستی باز آ، این درگهِ ما درگهِ نومیدی نیست، صدبار اگر توبه شکستی باز آ. خداوند آن قدر مهربان است که توبه بنده اش را می پذیرد. به نظر من هیچ شبی بهتر از شب قدر برای توبه کردن وجود ندارد.»
جمعیت در خیابان های منتهی به مصلی هر لحظه بیشتر می شود. مرد دست کودکش را گرفته و از در اصلی وارد محوطه مصلی می شوند. افسران راهنمایی و رانندگی با هدایت خودروها به پارکینگ و خیابان های اطراف تلاش می کنند بار ترافیکی را کم کنند. یکی از افسران راهنمایی و رانندگی با احترام به خانواده ها از آنها می خواهد او را هم دعا کنند و می گوید: «خیلی دوست داشتم الان کنار بقیه مردم داخل صحن اصلی قرآن به سر می گرفتم و دعا می خواندم اما باید شرایط رفت وآمد کسانی را که برای مراسم شب قدر به اینجا می آیند تسهیل کنم، برای همین از مردم می خواهم مرا دعا کنند. باور کنید دعای این مردم در این شب ها برای خدمتگزارانی که مشغول انجام وظیفه هستند مستجاب می شود.»
چند متر دورتر از شبستان اصلی مصلی، مردی پشت فرمان آمبولانس اورژانس کتاب دعا را باز کرده و همنوا با مداح مراسم زمزمه می کند. چند سالی است به عنوان تکنیسین اورژانس خدمت می کند و امشب هم برای امدادرسانی به بیماران احتمالی یا کسانی که ممکن است دچار حادثه شوند به مصلی اعزام شده است. به اعتقاد او بهترین ماموریت در این شب ها رفتن به مکان هایی است که مراسم شب قدر برگزار می شود و می گوید:«شب های قدر تیم های مختلف اورژانس و آتش نشانی در اطراف حسینیه ها یا امامزاده ها مستقر می شوند تا اگر کسی نیاز به خدمات اورژانس پیدا کرد بلافاصله به او کمک کنیم. هر سال شب قدر بهترین ماموریت استقرار در مکان هایی مثل مصلی یا حسینیه ها و امامزاده های شهر است. سال گذشته محل ماموریت ما امامزاده پنج تن در منطقه لویزان بود. 
وقتی مراسم شب قدر شروع شد خادم امامزاده به ما اعلام کرد مرد سالمندی دچار حمله قلبی شده است که بلافاصله خودمان را به بالین او رساندیم و بعد از احیا با آمبولانس به بیمارستان بردیم و خوشبختانه چند روز بعد هم با بهبودی کامل مرخص شد. لحظه ای که او را منتقل می کردیم چند نفر از زوار امامزاده از ما تشکر می کردند و می گفتند به نیابت از شما قرآن به سر می گیریم و دعا می کنیم. آن شب احساس کردم بهترین شب قدر زندگی ام رقم خورده است.

پایان خبر ووکس