نمونه متن اعتراض به قرار ابطال دادخواست

مواجهه با قرار ابطال دادخواست می تواند برای هر خواهان در مسیر دادرسی دلسردکننده باشد؛ اما با درک صحیح از مفاهیم حقوقی و دسترسی به یک نمونه متن اعتراض مستدل، می توان از حقوق قانونی دفاع کرد. این قرار که به دلیل عدم رعایت برخی تشریفات قانونی صادر می شود، امکان اعتراض و تجدیدنظرخواهی دارد و با تنظیم دقیق لایحه، می توان مسیر دادرسی را مجدداً هموار ساخت.

در نظام حقوقی ایران، روند دادرسی مدنی بر پایه اصول و تشریفات خاصی استوار است که رعایت آن ها برای خواهان و خوانده الزامی است. یکی از مهم ترین تصمیمات قضایی که می تواند مسیر پرونده را به کلی تغییر دهد، صدور «قرار ابطال دادخواست» است. این قرار زمانی صادر می شود که خواهان در طول فرآیند دادرسی، برخی از الزامات شکلی و تشریفات قانونی را رعایت نکرده باشد. درک دقیق مفهوم این قرار، دلایل صدور آن، تفاوتش با سایر قرارهای مشابه و نحوه اعتراض به آن، برای هر فردی که درگیر پرونده های حقوقی است، اهمیت حیاتی دارد. این مقاله به صورت گام به گام و با رویکردی فنی اما قابل فهم، به تمامی ابعاد این موضوع خواهد پرداخت تا به شما کمک کند با آگاهی کامل از حقوق خود دفاع کنید و در صورت لزوم، با استفاده از نمونه های ارائه شده، لایحه اعتراض خود را تنظیم نمایید.

مفهوم قرار ابطال دادخواست و دلایل صدور آن

قرار ابطال دادخواست، تصمیمی قضایی است که دادگاه در شرایطی خاص و به دلیل عدم رعایت تشریفات قانونی از سوی خواهان، اقدام به صدور آن می کند. این قرار به معنای از بین رفتن پرونده در آن مرحله خاص است، اما لزوماً به معنای از دست رفتن حق اقامه دعوا نیست. مفهوم حقوقی این قرار این است که دادخواست به دلیل نواقص شکلی، قابلیت رسیدگی ماهوی را از دست داده است. دلایل اصلی صدور این قرار در قانون آیین دادرسی مدنی جمهوری اسلامی ایران به وضوح مشخص شده اند که در ادامه به مهم ترین آن ها می پردازیم.

موارد اصلی صدور قرار ابطال دادخواست بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی

قانون آیین دادرسی مدنی، مواد متعددی را برای صدور قرار ابطال دادخواست پیش بینی کرده است. درک هر یک از این موارد برای پیشگیری از ابطال دادخواست و یا تنظیم لایحه اعتراض ضروری است.

الف) عدم رفع نقص دادخواست (ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی)

یکی از رایج ترین دلایل ابطال دادخواست، عدم رفع نقص در مهلت مقرر قانونی است. پس از تقدیم دادخواست، ممکن است دادگاه تشخیص دهد که دادخواست دارای نواقص شکلی است (مانند عدم قید صحیح آدرس خوانده، عدم پرداخت کامل هزینه دادرسی یا عدم پیوست مستندات لازم). در این حالت، دادگاه به خواهان اخطار رفع نقص می دهد و مهلتی معمولاً ۱۰ روزه برای تکمیل دادخواست تعیین می کند. اگر خواهان در این مهلت نسبت به رفع نواقص اعلام شده اقدام نکند، دادگاه بر اساس ماده ۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی، قرار ابطال دادخواست را صادر می کند. این مهلت با توجه به شرایط ممکن است قابل تمدید باشد، اما معمولاً در همان مهلت اولیه باید اقدام شود.

ب) عدم حضور خواهان بدون عذر موجه در جلسه اول دادرسی (ماده ۹۵ قانون آیین دادرسی مدنی)

حضور خواهان (یا وکیل او) در جلسه اول دادرسی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بر اساس ماده ۹۵ قانون آیین دادرسی مدنی، چنانچه خواهان بدون ارائه عذر موجه در اولین جلسه دادرسی حاضر نشود و خوانده نیز درخواست رسیدگی ماهوی به دعوا را نکند، دادگاه قرار ابطال دادخواست را صادر خواهد کرد. عذر موجه باید به گونه ای باشد که از نظر عرف و قانون پذیرفته شده باشد و خواهان باید بتواند آن را با دلایل و مدارک مستند اثبات کند. مواردی مانند بیماری ناگهانی، فوت بستگان درجه یک، حوادث غیرمترقبه و سایر مواردی که خارج از اراده خواهان بوده است، می تواند به عنوان عذر موجه تلقی شود.

ج) عدم ارائه اصول مستندات در موعد مقرر (ماده ۹۶ قانون آیین دادرسی مدنی)

در برخی موارد، خواهان در دادخواست خود به مستنداتی اشاره می کند که کپی آن ها را پیوست کرده است، اما ارائه اصل این مستندات در جلسه دادرسی یا در موعدی که دادگاه تعیین می کند، ضروری است. ماده ۹۶ قانون آیین دادرسی مدنی مقرر می دارد که اگر خواهان نتواند اصول اسناد و مدارک استنادی خود را در موعد مقرر ارائه دهد و یا در صورت انکار و تردید خوانده، دادگاه فرصتی برای ارائه اصل اسناد به خواهان بدهد و او نتواند در مهلت تعیین شده اصول را ارائه کند، آن اسناد از عداد دلایل خارج می شوند. در صورتی که این مستندات تنها دلیل خواهان برای اثبات دعوا باشد و بدون آن دعوا قابل اثبات نباشد، دادگاه می تواند قرار ابطال دادخواست را صادر کند.

د) استرداد دادخواست توسط خواهان (ماده ۱۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی)

ماده ۱۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی این اختیار را به خواهان می دهد که در هر مرحله از دادرسی تا قبل از ختم مذاکرات، دادخواست خود را مسترد کند. با استرداد دادخواست توسط خواهان، دادگاه قرار ابطال دادخواست را صادر می کند. در این حالت، خواهان با اراده خود از ادامه رسیدگی منصرف شده و این قرار به درخواست او صادر می شود. تفاوت این مورد با سایر موارد ابطال دادخواست، ارادی بودن آن از سوی خواهان است. خواهان پس از استرداد دادخواست، حق دارد مجدداً همان دعوا را اقامه کند، مگر اینکه شرایط قانونی خاصی مانع شود.

ه) سایر موارد ابطال دادخواست

علاوه بر موارد فوق، ممکن است در برخی شرایط دیگر نیز دادگاه قرار ابطال دادخواست را صادر کند. به عنوان مثال، در صورت عدم پرداخت هزینه دادرسی در مهلت مقرر پس از اخطار دادگاه، یا در مواردی که پس از ارجاع امر به کارشناس، خواهان بهای کارشناسی را واریز نکند و دلیل دیگری برای اثبات دعوا وجود نداشته باشد، این قرار صادر می شود. همچنین، عدم رعایت مهلت های قانونی برای تکمیل پرونده یا پیگیری آن در برخی مراحل خاص نیز می تواند منجر به ابطال دادخواست شود.

تفاوت قرار ابطال دادخواست با قرار رد دادخواست و قرار رد دعوا

در سیستم قضایی، مفاهیم ابطال دادخواست، رد دادخواست و رد دعوا هرچند در نگاه اول مشابه به نظر می رسند، اما تفاوت های حقوقی و پیامدهای متفاوتی دارند که شناخت آن ها برای افراد درگیر پرونده های حقوقی ضروری است. درک این تفاوت ها به خواهان کمک می کند تا بهتر بتواند تصمیم گیری کند و از حقوق خود دفاع نماید.

قرار ابطال دادخواست

همانطور که توضیح داده شد، قرار ابطال دادخواست زمانی صادر می شود که خواهان تشریفات قانونی لازم برای رسیدگی به دادخواست را رعایت نکرده باشد. این موارد بیشتر جنبه شکلی دارند، مانند عدم رفع نقص، عدم حضور در جلسه دادرسی بدون عذر موجه، یا عدم ارائه اصول اسناد. مهم ترین پیامد این قرار این است که خواهان می تواند با رعایت تشریفات جدید، مجدداً همان دادخواست را تقدیم دادگاه کند و دعوای جدیدی را آغاز نماید. به عبارت دیگر، حق اقامه دعوا از بین نمی رود، بلکه دادخواست اولیه به دلیل نواقص شکلی از جریان رسیدگی خارج می شود.

قرار رد دادخواست

قرار رد دادخواست نیز مانند قرار ابطال دادخواست، به دلیل عدم رعایت تشریفات شکلی صادر می شود، اما تفاوت های ظریفی با آن دارد. این قرار معمولاً در مراحل ابتدایی طرح دعوا و پیش از اینکه دادخواست به طور کامل ثبت و شماره گذاری شود یا قبل از رسیدگی ماهوی صادر می شود. به عنوان مثال، اگر خواهان صلاحیت دادگاه را رعایت نکند یا دادخواست فاقد امضا باشد، ممکن است قرار رد دادخواست صادر شود. با صدور این قرار نیز، خواهان می تواند پس از رفع نقص یا رعایت تشریفات لازم، مجدداً دادخواست خود را تقدیم کند. تفاوت اصلی آن با قرار ابطال، در مرحله ای است که صادر می شود؛ قرار رد دادخواست اغلب در ابتدای امر و قبل از ورود جدی به پرونده است، در حالی که قرار ابطال دادخواست ممکن است در طول فرآیند رسیدگی و حتی پس از تشکیل جلسات نیز صادر شود.

قرار رد دعوا

قرار رد دعوا کاملاً با دو مفهوم قبلی متفاوت است. این قرار زمانی صادر می شود که دادگاه پس از ورود به ماهیت دعوا و بررسی ادله طرفین، تشخیص دهد که دعوای خواهان از نظر ماهوی قابلیت استماع یا اثبات ندارد. به عبارت دیگر، خواهان از نظر حقوقی حقی را که ادعا می کند، ندارد و یا نتوانسته آن را اثبات کند. مثلاً اگر دعوا مشمول مرور زمان شده باشد، یا خواهان اهلیت لازم برای طرح دعوا را نداشته باشد، یا دعوا قبلاً در همان دادگاه یا دادگاه دیگری رسیدگی و حکم قطعی آن صادر شده باشد (قضیه مطروحه یا اعتبار امر قضاوت شده)، دادگاه قرار رد دعوا را صادر می کند. با صدور قرار رد دعوا، خواهان دیگر نمی تواند مجدداً همان دعوا را با همان دلایل مطرح کند، مگر اینکه دلایل جدیدی برای اثبات حق خود داشته باشد که در پرونده قبلی مورد رسیدگی قرار نگرفته باشد. این قرار، قاطع دعوا محسوب می شود و به طور کلی، امکان طرح مجدد آن را به شدت محدود می کند.

در یک جمع بندی، می توان گفت قرار ابطال و رد دادخواست بیشتر به نواقص شکلی و تشریفاتی می پردازند و امکان طرح مجدد دعوا را فراهم می کنند، در حالی که قرار رد دعوا به ماهیت حق خواهان اشاره دارد و اغلب مانع از طرح مجدد آن می شود. بنابراین، مواجهه با هر یک از این قرارها، نیازمند واکنش حقوقی متفاوتی است.

امکان اعتراض و تجدیدنظرخواهی از قرار ابطال دادخواست

برخلاف تصور برخی افراد، قرار ابطال دادخواست یک تصمیم قطعی و غیرقابل اعتراض نیست. قانون آیین دادرسی مدنی، راهکارهای حقوقی برای اعتراض به این قرار را پیش بینی کرده است تا خواهان بتواند از حقوق خود دفاع کند. این اعتراض می تواند در دو مرحله صورت گیرد: مرحله بدوی (در همان دادگاه صادرکننده قرار) و مرحله تجدیدنظرخواهی (در دادگاه تجدیدنظر استان).

الف) قابلیت اعتراض به قرارهای قاطع دعوا (ماده ۲۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی)

ماده ۲۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی به صراحت بیان می دارد که کلیه قرارهای صادره از دادگاه ها که منجر به خاتمه دعوا می شود، مانند قرار ابطال دادخواست، قابل اعتراض و تجدیدنظرخواهی هستند. هدف از این ماده، تضمین حق دفاع برای طرفین دعوا و ایجاد فرصتی برای بازبینی تصمیمات قضایی است که می تواند بر سرنوشت پرونده تأثیرگذار باشد. بنابراین، اگر دادگاه قرار ابطال دادخواست را صادر کند و این قرار حقوق خواهان را تضییع کند، خواهان حق اعتراض به آن را دارد.

ب) مراحل و مرجع رسیدگی به اعتراض در مرحله بدوی (ماده ۲۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی)

ماده ۲۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی، مرجع رسیدگی به اعتراض از قرارهای قابل اعتراض را مشخص می کند. بر اساس این ماده، قرارهای قابل اعتراض، ابتدا در همان دادگاهی که قرار را صادر کرده، مورد بررسی مجدد قرار می گیرند. به این مرحله، رسیدگی اعتراضی یا رسیدگی اصلاحی نیز گفته می شود. یعنی خواهان باید اعتراض خود را به همان دادگاه صادرکننده قرار ابطال دادخواست تقدیم کند. دادگاه پس از دریافت لایحه اعتراض و بررسی دلایل و مستندات ارائه شده، می تواند یکی از دو تصمیم زیر را اتخاذ کند:

1. تأیید قرار ابطال دادخواست: در صورتی که دادگاه دلایل اعتراض را موجه نداند، قرار ابطال دادخواست را تأیید می کند.
2. نقض قرار ابطال دادخواست: در صورتی که دادگاه دلایل اعتراض را وارد بداند، قرار ابطال را نقض کرده و دستور ادامه رسیدگی به پرونده را صادر می کند.

این مرحله، فرصت اول و مهمی برای خواهان است تا بدون نیاز به ارجاع پرونده به مرجع بالاتر، مشکل را در همان دادگاه برطرف کند.

ج) قابلیت تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر استان (ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی)

در صورتی که اعتراض خواهان در مرحله بدوی مورد پذیرش قرار نگیرد و قرار ابطال دادخواست تأیید شود، خواهان همچنان حق تجدیدنظرخواهی از این قرار را در دادگاه تجدیدنظر استان دارد. ماده ۳۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی به صراحت بیان می کند که قرارهای قابل اعتراض (مانند قرار ابطال دادخواست) در صورتی که در دعاوی مالی یا غیرمالی مؤثر باشند و باعث تضییع حقوق یکی از طرفین شوند، قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر استان هستند. دادگاه تجدیدنظر با بررسی مجدد پرونده، تصمیم دادگاه بدوی را مورد بازبینی قرار می دهد و می تواند آن را تأیید یا نقض کند. این مرحله، آخرین فرصت برای خواهان است تا از طریق مراجع قضایی بالاتر، به دنبال احقاق حق خود باشد.

مهلت قانونی اعتراض و تجدیدنظرخواهی

رعایت مهلت قانونی برای اعتراض و تجدیدنظرخواهی از قرار ابطال دادخواست، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. مهلت تجدیدنظرخواهی از قرارهای صادره توسط دادگاه های عمومی و انقلاب، ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ قرار برای اشخاص مقیم ایران و دو ماه برای اشخاص مقیم خارج از ایران است. عدم رعایت این مهلت ها می تواند منجر به رد اعتراض یا تجدیدنظرخواهی و قطعیت قرار ابطال دادخواست شود. بنابراین، خواهان باید بلافاصله پس از ابلاغ قرار، نسبت به تنظیم و تقدیم لایحه اعتراض خود اقدام کند.

نکات کلیدی و ضروری پیش از تنظیم لایحه اعتراض

پیش از اقدام به تنظیم لایحه اعتراض به قرار ابطال دادخواست، توجه به چند نکته کلیدی و ضروری می تواند به افزایش شانس موفقیت شما در این فرآیند کمک شایانی کند. این نکات به شما کمک می کنند تا لایحه ای مستدل، مستند و قانع کننده تنظیم نمایید.

1. بررسی دقیق مفاد قرار ابطال دادخواست: اولین گام، مطالعه دقیق و جزء به جزء قرار ابطال صادره از سوی دادگاه است. باید به طور کامل مشخص شود که دادگاه دقیقاً به چه دلیلی (مثلاً عدم رفع نقص، عدم حضور در جلسه، عدم ارائه اصول مستندات و …) و با استناد به کدام ماده قانونی، دادخواست را باطل اعلام کرده است. درک صحیح علت ابطال، اساس تنظیم لایحه اعتراض شما خواهد بود.
2. شناسایی و جمع آوری مستندات و دلایل جدید یا توجیهی: پس از فهمیدن علت ابطال، باید به دنبال جمع آوری مدارک و مستنداتی باشید که بتوانند دلیل دادگاه را نقض یا توجیه کنند.
   • اگر علت، عدم رفع نقص بوده، آیا اخطاریه به درستی به شما ابلاغ شده است؟ آیا مدارکی دارید که نشان دهد نقص را رفع کرده اید اما مورد توجه قرار نگرفته است؟
   • اگر علت، عدم حضور در جلسه بوده، آیا عذر موجهی برای غیبت خود داشته اید؟ (گواهی پزشکی، گواهی فوت بستگان، بلیط مسافرت ضروری و …)
   • اگر علت، عدم ارائه اصول مستندات بوده، آیا اکنون اصول اسناد را در اختیار دارید؟ آیا دلیلی برای عدم دسترسی قبلی به آن ها وجود داشته است؟

   هر مدرکی که بتواند ادعای شما را در توجیه عدم رعایت تشریفات قانونی تقویت کند، باید جمع آوری شود.

3. اهمیت عذر موجه و نحوه اثبات آن: در بسیاری از موارد ابطال دادخواست، اثبات عذر موجه کلید موفقیت در اعتراض است. عذر موجه باید به حدی جدی باشد که عرفاً و قانوناً مانع از انجام تکلیف قانونی شده باشد. این عذر باید با دلایل محکم و غیرقابل خدشه (مانند مدارک پزشکی از مراجع معتبر، گواهی فوت، اسناد سفر ناگهانی، اسناد مربوط به بلایای طبیعی و …) به دادگاه ارائه و اثبات شود. صرف ادعای شفاهی معمولاً کافی نیست و ممکن است مورد پذیرش قرار نگیرد.
4. هدف از اعتراض: پیش از تنظیم لایحه، باید هدف خود را به روشنی مشخص کنید. آیا صرفاً به دنبال نقض قرار ابطال هستید تا پرونده به جریان افتد؟ آیا می خواهید با ارائه دلایل جدید، مسیر رسیدگی ماهوی را باز کنید؟ یا اینکه در حال تجدیدنظرخواهی از قرار صادر شده توسط دادگاه بدوی در مرجع بالاتر هستید؟ هدف شما بر محتوای لایحه و خواسته ای که از دادگاه دارید، تأثیر مستقیم می گذارد.
5. تفاوت اعتراض در مرحله بدوی و تجدیدنظر: اگر در مرحله بدوی (همان دادگاه صادرکننده قرار) اعتراض می کنید، بیشتر بر توجیه اعمال خود و ارائه مستندات عذر موجه تمرکز دارید تا دادگاه را متقاعد به نقض قرار و ادامه رسیدگی کنید. اما اگر در مرحله تجدیدنظر (دادگاه تجدیدنظر استان) اعتراض می کنید، باید علاوه بر موارد فوق، به نقد حقوقی و قانونی تصمیم دادگاه بدوی نیز بپردازید و نشان دهید که دادگاه بدوی در صدور قرار ابطال، مرتکب اشتباه حقوقی یا قضایی شده است و باید با استناد به مواد قانونی به نقض قرار صادره از دادگاه بدوی بپردازید.

درک دقیق علت صدور قرار ابطال دادخواست و جمع آوری مستندات قوی برای اثبات عذر موجه، اصلی ترین گام ها در تنظیم یک لایحه اعتراض موفقیت آمیز هستند.

راهنمای گام به گام تنظیم لایحه (دادخواست) اعتراض به قرار ابطال دادخواست

تنظیم یک لایحه اعتراض قوی و مستدل به قرار ابطال دادخواست، نیازمند رعایت اصول و اجزای مشخصی است. لایحه شما باید اطلاعات لازم را به صورت شفاف و حقوقی ارائه دهد تا دادگاه بتواند به سرعت به خواسته های شما رسیدگی کند. در ادامه، اجزای ضروری یک لایحه اعتراض را تشریح کرده و چندین نمونه متن را برای سناریوهای مختلف ارائه می دهیم.

اجزای ضروری یک لایحه اعتراض قوی و کامل

1. عنوان دقیق لایحه: عنوان لایحه باید به روشنی هدف آن را بیان کند. مثلاً: «لایحه اعتراض به قرار ابطال دادخواست» یا «دادخواست تجدیدنظرخواهی از قرار ابطال دادخواست».
2. مشخصات کامل خواهان و خوانده (تجدیدنظرخواه و تجدیدنظرخوانده): شامل نام، نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی، شماره شناسنامه و آدرس دقیق پستی طرفین دعوا.
3. مشخصات پرونده: درج اطلاعاتی نظیر شماره پرونده، شماره دادنامه یا قرار (که به آن اعتراض می شود)، تاریخ صدور قرار، و نام شعبه صادرکننده قرار.
4. مخاطب لایحه: خطاب به ریاست محترم دادگاه صادرکننده قرار (در مرحله بدوی) یا ریاست محترم دادگاه تجدیدنظر استان (در مرحله تجدیدنظر).
5. شرح مختصر سابقه پرونده: خلاصه ای از روند پرونده از زمان تقدیم دادخواست اولیه تا صدور قرار ابطال دادخواست، به همراه تاریخ های مهم. این بخش باید بسیار کوتاه و جامع باشد.
6. اصلی ترین بخش: دلایل و جهات اعتراض به قرار: این قسمت قلب لایحه شماست.
   • نقد حقوقی قرار صادره با استناد به مواد قانونی: باید به صراحت بیان کنید که چرا قرار صادره را نادرست می دانید و به کدام مواد قانونی استناد می کنید.
   • ارائه مستندات جدید یا تبیین عذر موجه: اگر به دلیل عدم رفع نقص یا عدم حضور در جلسه، دادخواست ابطال شده است، باید دلایل موجه خود را به همراه مستندات ارائه دهید.
   • درخواست نقض قرار و ادامه رسیدگی: در نهایت، به روشنی از دادگاه بخواهید که قرار ابطال را نقض کرده و دستور ادامه رسیدگی به پرونده را صادر کند.
7. خواسته: در این بخش، باید به صورت شفاف و صریح آنچه را که از دادگاه می خواهید (مثلاً تقاضای نقض قرار ابطال و دستور رسیدگی ماهوی یا رفع نقص و ادامه دادرسی) را بیان کنید.
8. امضا و تاریخ: لایحه باید توسط خواهان (یا وکیل او) امضا و تاریخ تنظیم آن قید شود.

نمونه متن لایحه اعتراض به قرار ابطال دادخواست (جامع و قابل ویرایش)

نمونه ۱: اعتراض به دلیل عدم رفع نقص با عذر موجه (مثلاً بیماری ناگهانی یا عدم ابلاغ صحیح)

باسمه تعالی

ریاست محترم شعبه [شماره شعبه] دادگاه عمومی حقوقی [نام شهرستان/شهر]

با سلام و احترام،

احتراماً، در خصوص پرونده کلاسه [شماره پرونده] و قرار ابطال دادخواست صادره به شماره [شماره قرار] مورخ [تاریخ قرار] از سوی آن شعبه محترم، اینجانب [نام و نام خانوادگی خواهان]، فرزند [نام پدر]، به کد ملی [کد ملی] و به آدرس [آدرس کامل خواهان]، مراتب اعتراض خود را در مهلت قانونی تقدیم می دارم. شرح ماوقع و جهات اعتراض به قرار مذکور به شرح ذیل معروض می گردد:

۱. اینجانب در پرونده فوق الاشاره، دعوایی با خواسته [خواسته دعوا] علیه [نام خوانده] اقامه نمودم. دادخواست اولیه بنده ثبت گردید و سپس طی اخطاریه ای به شماره [شماره اخطاریه] مورخ [تاریخ اخطاریه]، از سوی آن دادگاه محترم جهت رفع نقص [شرح نقص اعلام شده، مثلاً: عدم پیوست فیش واریزی یا آدرس ناقص خوانده] به بنده ابلاغ گردید.

۲. این در حالی است که در تاریخ ابلاغ اخطاریه و در طول مهلت قانونی جهت رفع نقص، اینجانب به دلیل [شرح عذر موجه، مثلاً: بیماری حاد و بستری شدن در بیمارستان / مسافرت اضطراری به علت فوت بستگان درجه یک / عدم ابلاغ صحیح و اطلاع از اخطاریه] قادر به انجام تشریفات رفع نقص در مهلت مقرر قانونی نبوده ام. مدارک و مستندات مربوط به عذر موجه اینجانب به شرح زیر پیوست این لایحه تقدیم می گردد:

• [مثلاً: گواهی بستری و ترخیص از بیمارستان [نام بیمارستان] مورخ [تاریخ] به شماره [شماره گواهی]]
• [مثلاً: گواهی فوت [نام متوفی] و بلیط سفر مورخ [تاریخ]
• [مثلاً: استعلام از اداره پست مبنی بر عدم تحویل صحیح اخطاریه به آدرس اینجانب]

۳. با عنایت به مراتب فوق و با استناد به ماده ۹۵ قانون آیین دادرسی مدنی، عدم رفع نقص از سوی اینجانب با عذر موجه و خارج از اراده بوده است و درخواست استمهال بنده جهت رفع نقص پس از رفع مانع نیز در [تاریخ] طی لایحه ای به شماره [شماره ثبت لایحه] به آن شعبه محترم تقدیم گردیده است.

خواسته:

لذا با تقدیم این لایحه و ضمائم پیوستی، مستنداً به مواد ۲۵۶ و ۲۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی، از آن مقام محترم تقاضای نقض قرار ابطال دادخواست صادره به شماره [شماره قرار] و صدور دستور ادامه رسیدگی ماهوی به دعوای اینجانب را استدعا دارم.

با تشکر و احترام

نام و نام خانوادگی خواهان (یا وکیل)

امضاء و تاریخ

نمونه ۲: اعتراض به دلیل عدم حضور در جلسه دادرسی با عذر موجه

باسمه تعالی

ریاست محترم شعبه [شماره شعبه] دادگاه عمومی حقوقی [نام شهرستان/شهر]

با سلام و احترام،

احتراماً، در خصوص پرونده کلاسه [شماره پرونده] و قرار ابطال دادخواست صادره به شماره [شماره قرار] مورخ [تاریخ قرار] از سوی آن شعبه محترم، اینجانب [نام و نام خانوادگی خواهان]، فرزند [نام پدر]، به کد ملی [کد ملی] و به آدرس [آدرس کامل خواهان]، مراتب اعتراض خود را در مهلت قانونی تقدیم می دارم. شرح ماوقع و جهات اعتراض به قرار مذکور به شرح ذیل معروض می گردد:

۱. اینجانب در پرونده فوق الاشاره، دعوایی با خواسته [خواسته دعوا] علیه [نام خوانده] اقامه نمودم و جلسه اول دادرسی برای تاریخ [تاریخ جلسه] ساعت [ساعت جلسه] تعیین گردید.

۲. متأسفانه، اینجانب به دلیل [شرح عذر موجه، مثلاً: وقوع تصادف رانندگی و اعزام به اورژانس / فوت ناگهانی پدرم و لزوم حضور در مراسم کفن و دفن / مسافرت کاری فوری و غیرقابل پیش بینی] قادر به حضور در جلسه دادرسی در تاریخ مقرر نگردیدم. این عدم حضور به هیچ وجه عمدی نبوده و خارج از اراده اینجانب صورت گرفته است. مستندات مربوط به عذر موجه اینجانب به شرح زیر پیوست این لایحه تقدیم می گردد:

• [مثلاً: گواهی پزشکی قانونی مبنی بر جراحات و تاریخ مراجعه به اورژانس]
• [مثلاً: گواهی فوت و جواز دفن پدرم به تاریخ [تاریخ]]
• [مثلاً: نامه مأموریت از شرکت [نام شرکت] و بلیط هواپیما به مقصد [مقصد] در تاریخ [تاریخ]]

۳. با عنایت به ماده ۹۵ قانون آیین دادرسی مدنی که عدم حضور خواهان با عذر موجه را از موارد ابطال دادخواست مستثنی می داند، تقاضا دارم عذر موجه اینجانب مورد پذیرش قرار گیرد و این موضوع به عنوان دلیلی بر موجه بودن عدم حضور بنده تلقی گردد. اینجانب آمادگی کامل جهت شرکت در جلسه آتی دادرسی و ارائه توضیحات لازم را دارم.

خواسته:

لذا با تقدیم این لایحه و ضمائم پیوستی، مستنداً به مواد ۲۵۶ و ۲۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی، از آن مقام محترم تقاضای نقض قرار ابطال دادخواست صادره به شماره [شماره قرار] و صدور دستور تعیین وقت رسیدگی مجدد و ادامه رسیدگی ماهوی به دعوای اینجانب را استدعا دارم.

با تشکر و احترام

نام و نام خانوادگی خواهان (یا وکیل)

امضاء و تاریخ

نمونه ۳: اعتراض به دلیل عدم ارائه اصول مستندات (با توجیه قانونی یا ارائه مستند جدید)

باسمه تعالی

ریاست محترم شعبه [شماره شعبه] دادگاه عمومی حقوقی [نام شهرستان/شهر]

با سلام و احترام،

احتراماً، در خصوص پرونده کلاسه [شماره پرونده] و قرار ابطال دادخواست صادره به شماره [شماره قرار] مورخ [تاریخ قرار] از سوی آن شعبه محترم، اینجانب [نام و نام خانوادگی خواهان]، فرزند [نام پدر]، به کد ملی [کد ملی] و به آدرس [آدرس کامل خواهان]، مراتب اعتراض خود را در مهلت قانونی تقدیم می دارم. شرح ماوقع و جهات اعتراض به قرار مذکور به شرح ذیل معروض می گردد:

۱. اینجانب در دعوای فوق، به سند [نام سند، مثلاً: قرارداد مشارکت / قولنامه / سند مالکیت] به عنوان مستند اصلی دعوای خود استناد کرده بودم. آن دادگاه محترم در تاریخ [تاریخ] طی اخطاریه ای یا در جلسه دادرسی [تاریخ جلسه] از اینجانب درخواست ارائه اصل سند مذکور را نمودند، اما متأسفانه در آن زمان قادر به ارائه اصل سند نگردیدم و در نتیجه قرار ابطال دادخواست صادر شد.

۲. اینجانب در زمان مقرر به دلیل [شرح توجیه عدم ارائه اصل سند، مثلاً: به سرقت رفتن موقت سند و گزارش به مراجع انتظامی / گم شدن سند در اثاث کشی و یافتن آن پس از مهلت مقرر / در رهن بودن سند در بانک و عدم دسترسی به اصل آن] قادر به ارائه اصل سند مذکور نبودم. با این حال، اکنون [شرح اقدام برای ارائه سند، مثلاً: سند مورد نظر را یافته و هم اکنون اصل آن را به پیوست لایحه تقدیم می دارم / با پیگیری های مکرر از بانک مربوطه، اصل سند را از رهن خارج کرده و آماده ارائه هستم]. مستندات مربوط به این موضوع به شرح زیر پیوست می گردد:

• [مثلاً: گزارش پلیس مبنی بر سرقت سند به شماره [شماره گزارش]]
• [مثلاً: اقرارنامه کتبی فردی که سند را در اختیار داشته و اکنون تحویل داده است]
• [مثلاً: نامه بانک مبنی بر وضعیت سند و تاریخ آزادی آن از رهن]

۳. شایان ذکر است که با توجه به ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی، مقنن برای ارائه کننده سند، حق استمهال جهت ارائه سند را پیش بینی کرده است. عدم ارائه در موعد مقرر به هیچ وجه به قصد اطاله دادرسی نبوده و صرفاً به دلیل موانع غیرقابل پیش بینی بوده است. با توجه به اینکه اصل سند هم اکنون در دسترس است و به پیوست لایحه تقدیم می گردد، لذا موجبات ابطال دادخواست مرتفع گردیده است.

خواسته:

با تقدیم این لایحه و پیوست نمودن اصل سند [نام سند] و سایر مستندات، مستنداً به مواد ۲۵۶ و ۲۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی، از آن مقام محترم تقاضای نقض قرار ابطال دادخواست صادره به شماره [شماره قرار] و صدور دستور ادامه رسیدگی ماهوی به دعوای اینجانب را استدعا دارم.

با تشکر و احترام

نام و نام خانوادگی خواهان (یا وکیل)

امضاء و تاریخ

نمونه ۴: اعتراض به استناد عدم توجه دادگاه به سایر ادله علیرغم وجود نقص در یک دلیل خاص

باسمه تعالی

ریاست محترم شعبه [شماره شعبه] دادگاه عمومی حقوقی [نام شهرستان/شهر]

با سلام و احترام،

احتراماً، در خصوص پرونده کلاسه [شماره پرونده] و قرار ابطال دادخواست صادره به شماره [شماره قرار] مورخ [تاریخ قرار] از سوی آن شعبه محترم، اینجانب [نام و نام خانوادگی خواهان]، فرزند [نام پدر]، به کد ملی [کد ملی] و به آدرس [آدرس کامل خواهان]، مراتب اعتراض خود را در مهلت قانونی تقدیم می دارم. شرح ماوقع و جهات اعتراض به قرار مذکور به شرح ذیل معروض می گردد:

۱. اینجانب در دادخواست تقدیمی خود، علاوه بر استناد به سند [نام سند که در آن نقص وجود داشته است]، به ادله دیگری نظیر [مثلاً: شهادت شهود، اقرار خوانده، سوگند، امارات قضایی و …] نیز برای اثبات دعوای خود با خواسته [خواسته دعوا] استناد کرده بودم.

۲. آن دادگاه محترم صرفاً به دلیل [شرح نقص در دلیل خاص، مثلاً: عدم ارائه اصل سند / عدم رفع نقص مربوط به سند خاص] مبادرت به صدور قرار ابطال دادخواست نموده اند، حال آنکه با وجود نقص در یک دلیل خاص، سایر دلایل استنادی اینجانب (شهادت شهود و اقرار خوانده) که به طور صریح در دادخواست اولیه مورد اشاره قرار گرفته و از اهمیت بالایی برخوردارند، مورد بررسی و رسیدگی قرار نگرفته اند.

۳. مطابق مواد ۱۹۹، ۲۲۹ و ۲۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی، دادگاه مکلف است به تمامی ادله ابرازی طرفین رسیدگی نماید و صرف نقص در یکی از دلایل، نباید منجر به نادیده گرفتن سایر ادله قوی و مؤثر در اثبات حق گردد. شهادت شهود و اقرار، از جمله دلایل اثباتی محکمی هستند که دادگاه مکلف به استماع و بررسی آن هاست و عدم رسیدگی به آن ها پیش از صدور قرار ابطال، صحیح به نظر نمی رسد. اینجانب [تعداد] شاهد برای اثبات ادعای خود معرفی کرده بودم که دادگاه محترم فرصت استماع شهادت آن ها را فراهم نکرده است.

۴. در حقیقت، دادگاه محترم بدوی صرفاً با تمرکز بر نقص در یک دلیل (سند) و بدون بررسی جامع و کامل تمامی ادله ابرازی، اقدام به صدور قرار ابطال دادخواست نموده که این امر خلاف نص صریح مواد قانونی فوق الذکر و اصول دادرسی عادلانه است.

خواسته:

لذا با تقدیم این لایحه، مستنداً به مواد ۲۵۶ و ۲۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی و مواد ۱۹۹، ۲۲۹ و ۲۳۰ همان قانون، از آن مقام محترم تقاضای نقض قرار ابطال دادخواست صادره به شماره [شماره قرار] و صدور دستور ادامه رسیدگی به پرونده و بررسی تمامی ادله ابرازی اینجانب، خصوصاً استماع شهادت شهود، را استدعا دارم.

با تشکر و احترام

نام و نام خانوادگی خواهان (یا وکیل)

امضاء و تاریخ

نکات نگارشی و حقوقی در تنظیم متن

برای اینکه لایحه اعتراض شما مؤثر واقع شود، رعایت نکات نگارشی و حقوقی زیر بسیار مهم است:

• زبان رسمی و احترام به دادگاه: از ادبیات رسمی، محترمانه و به دور از هرگونه لحن تهاجمی استفاده کنید.
• پرهیز از اطاله کلام: مطالب را به صورت مختصر، مفید و مستدل بیان کنید. از حاشیه روی و تکرار مکررات بپرهیزید.
• وضوح و دقت حقوقی: از اصطلاحات حقوقی به درستی استفاده کنید و اطمینان حاصل کنید که استدلال های شما از نظر حقوقی دقیق و منطقی هستند.
• تنظیم منظم و خوانا: از پاراگراف بندی مناسب، شماره گذاری و بولد کردن بخش های مهم استفاده کنید تا خوانایی لایحه افزایش یابد.
• پیوست مدارک: هر مدرکی که به آن استناد می کنید، باید به پیوست لایحه ارائه شود. فهرست مدارک پیوستی را در پایان لایحه ذکر کنید.

فرآیند رسیدگی به اعتراض در دادگاه تجدیدنظر (یا دادگاه صادرکننده قرار)

پس از تنظیم و تقدیم لایحه اعتراض به قرار ابطال دادخواست، پرونده وارد مرحله رسیدگی می شود. فرآیند بررسی این لایحه، چه در همان دادگاه بدوی (مرحله اعتراض اولیه) و چه در دادگاه تجدیدنظر استان (مرحله تجدیدنظرخواهی)، دارای مراحل و تصمیمات محتمل خاصی است که آگاهی از آن ها برای خواهان ضروری است.

نحوه بررسی لایحه و مدارک پیوست

هنگامی که لایحه اعتراض به دادگاه تقدیم می شود، مسئولین مربوطه پرونده را مطالعه می کنند. دادگاه صادرکننده قرار (در مرحله اعتراض اولیه) یا دادگاه تجدیدنظر (در مرحله تجدیدنظرخواهی) به بررسی دقیق لایحه اعتراض، دلایل و مستندات پیوست شده و همچنین تمام سوابق و محتویات پرونده اصلی می پردازد. این بررسی شامل موارد زیر است:

1. بررسی رعایت مهلت قانونی: اولین گام، اطمینان از این است که اعتراض در مهلت قانونی ۲۰ روزه (یا دو ماهه برای خارجیان) از تاریخ ابلاغ قرار تقدیم شده است. عدم رعایت این مهلت منجر به رد اعتراض خواهد شد.
2. تحلیل دلایل اعتراض: دادگاه به بررسی استدلال های خواهان در لایحه اعتراض می پردازد. این استدلال ها باید مستند به مواد قانونی و با تکیه بر واقعیات پرونده باشد.
3. ارزیابی مستندات: مدارکی که خواهان برای اثبات عذر موجه خود (مانند گواهی پزشکی، گواهی فوت، اسناد مسافرت ضروری) یا توجیه عدم ارائه اصول مستندات (مانند اقرارنامه، نامه بانک) ارائه کرده است، مورد ارزیابی قرار می گیرند تا صحت و اعتبار آن ها سنجیده شود.
4. بازبینی روند دادرسی: دادگاه، تمامی اقدامات انجام شده در پرونده اولیه تا زمان صدور قرار ابطال دادخواست را مجدداً بررسی می کند تا از رعایت صحیح تشریفات قانونی توسط دادگاه بدوی نیز اطمینان حاصل کند.

تصمیمات محتمل دادگاه

پس از بررسی های لازم، دادگاه یکی از تصمیمات زیر را اتخاذ خواهد کرد:

۱. تأیید قرار ابطال دادخواست

اگر دادگاه (چه در مرحله بدوی و چه در مرحله تجدیدنظر) دلایل و مستندات ارائه شده در لایحه اعتراض را کافی و قانع کننده نداند، یا تشخیص دهد که قرار ابطال دادخواست مطابق با موازین قانونی صادر شده و اشتباهی صورت نگرفته است، قرار ابطال دادخواست را تأیید می کند. در این صورت، اعتراض یا تجدیدنظرخواهی رد شده و قرار ابطال دادخواست قطعی می شود و پرونده در آن مرحله مختومه می گردد. این به معنای آن است که دادخواست اولیه قابلیت رسیدگی بیشتر را ندارد، اما همانطور که پیشتر گفته شد، خواهان می تواند در صورت امکان با رفع نقص های اساسی و رعایت تمامی تشریفات، مجدداً دادخواست جدیدی را طرح کند.

۲. نقض قرار ابطال دادخواست و دستور ادامه رسیدگی

در صورتی که دادگاه (در هر دو مرحله) دلایل و مستندات ارائه شده توسط خواهان در لایحه اعتراض را موجه تشخیص دهد و به این نتیجه برسد که قرار ابطال دادخواست به درستی صادر نشده و یا خواهان دارای عذر موجه قانونی بوده است، قرار ابطال دادخواست را نقض می کند. با نقض قرار ابطال دادخواست، دادگاه دستور ادامه رسیدگی به پرونده را صادر می کند.

در مرحله اعتراض بدوی (دادگاه صادرکننده قرار)، در صورت نقض، پرونده در همان شعبه به جریان افتاده و ادامه رسیدگی ماهوی انجام می شود.

در مرحله تجدیدنظرخواهی، در صورت نقض قرار ابطال دادخواست، پرونده به دادگاه بدوی صادرکننده قرار ارجاع می شود تا با دستور دادگاه تجدیدنظر، مجدداً به جریان افتاده و رسیدگی ماهوی ادامه یابد. این تصمیم به معنای موفقیت خواهان در احیای پرونده خود است و روند دادرسی از سر گرفته خواهد شد.

فرایند رسیدگی به اعتراض ممکن است زمان بر باشد، اما پیگیری مستمر و اطمینان از کامل بودن مدارک و مستندات، می تواند به تسریع و موفقیت این فرآیند کمک کند.

اشتباهات رایج در اعتراض به قرار ابطال دادخواست و نحوه اجتناب از آن ها

هرچند حق اعتراض به قرار ابطال دادخواست برای خواهان محفوظ است، اما اشتباهات رایجی وجود دارد که می تواند شانس موفقیت در این اعتراض را به شدت کاهش دهد. آگاهی از این اشتباهات و تلاش برای اجتناب از آن ها، می تواند نقش مهمی در احیای پرونده شما ایفا کند.

1. عدم رعایت مهلت قانونی: یکی از مهلک ترین اشتباهات، تقدیم لایحه اعتراض پس از اتمام مهلت قانونی (۲۰ روز از تاریخ ابلاغ قرار) است. دادگاه بدون ورود به ماهیت اعتراض، به دلیل خارج از مهلت بودن، آن را رد خواهد کرد. همواره باید به تاریخ ابلاغ قرار توجه کرده و در اسرع وقت اقدام به تنظیم و تقدیم لایحه نمایید.
2. عدم ارائه مستندات کافی برای اثبات عذر موجه: صرف ادعای شفاهی مبنی بر داشتن عذر موجه برای عدم رفع نقص یا عدم حضور در جلسه دادرسی، معمولاً از سوی دادگاه پذیرفته نمی شود. خواهان باید مدارک محکم و قابل اثبات (مانند گواهی پزشکی، گواهی فوت، اسناد مسافرت ضروری و …) را به پیوست لایحه اعتراض خود ارائه دهد. عدم ارائه مدارک کافی، اعتراض شما را بی اثر خواهد کرد.
3. تمرکز صرف بر جنبه احساسی به جای استدلال حقوقی: برخی افراد در لایحه اعتراض خود، بیشتر به بیان مشکلات و احساسات شخصی می پردازند تا استدلال های حقوقی و قانونی. دادگاه بر اساس قانون تصمیم می گیرد، نه بر اساس احساسات. لایحه شما باید بر پایه استنادات قانونی، مواد مرتبط از قانون آیین دادرسی مدنی و توجیهات حقوقی منطقی استوار باشد.
4. اشتباه در مرجع تقدیم اعتراض: بسته به اینکه در کدام مرحله از دادرسی قرار دارید، مرجع تقدیم اعتراض متفاوت است. اعتراض به قرار ابطال دادخواست ابتدا باید به همان دادگاه صادرکننده قرار تقدیم شود (مرحله بدوی). اگر این اعتراض رد شد، سپس می توان از آن در دادگاه تجدیدنظر استان، تجدیدنظرخواهی کرد. اشتباه در تقدیم لایحه به مرجع نامربوط، باعث اتلاف وقت و رد اعتراض خواهد شد.
5. ابهام در خواسته لایحه: خواهان باید به وضوح و صراحت از دادگاه چه می خواهد؛ نقض قرار ابطال و دستور ادامه رسیدگی؟ تعیین وقت رسیدگی جدید؟ بازگرداندن سند به عداد دلایل؟ ابهام در خواسته می تواند باعث عدم درک صحیح منظور شما و در نهایت رد اعتراض شود.
6. عدم پیوست کامل مدارک: اگر در لایحه خود به سندی اشاره می کنید (مثلاً اصل سندی که قبلاً ارائه نشده بود، یا مدارک مربوط به عذر موجه)، حتماً باید اصل یا کپی مصدق آن را به پیوست لایحه ارائه دهید. صرف اشاره بدون پیوست مدرک، بی اعتبار است.

برای افزایش شانس موفقیت در اعتراض به قرار ابطال دادخواست، رعایت دقیق مهلت های قانونی، ارائه مستندات معتبر و تدوین لایحه ای بر پایه استدلال های حقوقی و مستند، حیاتی است.

مشاوره حقوقی تخصصی

اعتراض به قرار ابطال دادخواست و پیگیری آن در مراجع قضایی، موضوعی کاملاً تخصصی و پیچیده است که نیازمند دانش عمیق از قوانین آیین دادرسی مدنی، رویه های قضایی و مهارت در تنظیم لوایح حقوقی است. یک اشتباه کوچک در فرآیند اعتراض یا نگارش لایحه می تواند به از دست رفتن فرصت احیای پرونده و تضییع حقوق شما منجر شود. با توجه به اهمیت و حساسیت این موضوع، دریافت مشاوره از یک وکیل متخصص و باتجربه در امور دعاوی حقوقی، نه تنها یک گزینه، بلکه یک ضرورت است.

وکیل متخصص می تواند با بررسی دقیق پرونده شما، دلایل صدور قرار ابطال، مستندات و شواهد موجود، بهترین راهکار حقوقی را پیشنهاد دهد. او می تواند در تنظیم یک لایحه اعتراض مستدل و مستند به مواد قانونی، جمع آوری و ارائه مدارک لازم، و پیگیری پرونده در تمامی مراحل دادرسی به شما کمک کند. بهره مندی از تخصص یک وکیل، شانس موفقیت شما را به طرز چشمگیری افزایش داده و از بروز اشتباهات احتمالی جلوگیری می کند.

نتیجه گیری

قرار ابطال دادخواست یکی از تصمیمات قضایی مهم است که می تواند روند دادرسی را متوقف کند، اما به معنای پایان راه نیست. با آگاهی از مفاهیم حقوقی، دلایل صدور این قرار و با بهره گیری از راهکارهای قانونی پیش بینی شده در قانون آیین دادرسی مدنی (به ویژه مواد ۹۴، ۹۵، ۹۶، ۱۰۷، ۲۵۶، ۲۵۹ و ۳۶۳)، می توان به این قرار اعتراض و نسبت به احیای حقوق خود اقدام کرد. تنظیم یک لایحه اعتراض دقیق، مستدل و مستند به قانون، همراه با ارائه دلایل و مدارک کافی برای توجیه عدم رعایت تشریفات یا اثبات عذر موجه، کلید موفقیت در این فرآیند است. همچنین، شناخت تفاوت های قرار ابطال با رد دادخواست و رد دعوا به شما کمک می کند تا تصمیم گیری های حقوقی دقیق تری داشته باشید.

همیشه به یاد داشته باشید که رعایت مهلت های قانونی و پرهیز از اشتباهات رایج، از اهمیت بالایی برخوردار است. در نهایت، با توجه به پیچیدگی های موضوعات حقوقی، دریافت مشاوره از وکلای متخصص می تواند بهترین تضمین برای دفاع مؤثر از حقوق شما باشد و مسیر دادرسی را برایتان هموارتر سازد. پیگیری مستمر و دانش حقوقی، ابزارهایی قدرتمند برای احقاق حق در نظام قضایی هستند.